Ondanks keeperskwestie en afwezigheid échte spits: dit is de ultieme EK-finaleploeg van Wesley Sonck
Zondag is het opnieuw sterrenkijken. Tijdens de finale van het EK neemt het summum van het Spaanse voetbal het op tegen de elite van Engeland. Maar wat is nu de allerbeste basisploeg die je kunt vormen uit de beide ploegen? Wij stelden de vraag aan Wesley Sonck - voor even de bondscoach van onze Spaans-Engelse entente.
"Dat zal nogal een ploegske zijn", wrijft Wesley Sonck zich in de handen bij het voorstel.
Al ziet de voormalige Rode Duivel al meteen een knelpuntberoep wanneer hij naar het krijtbord stapt.
"In de goal zou ik moeten kiezen tussen Jordan Pickford en Unai Simon, zeker? Eigenlijk zou ik geen van beiden willen kiezen. Simon neemt te veel risico's bij het uitvoetballen en met Pickford heeft je verdediging nooit rust."
"Maar goed, geef me dan maar Unai Simon - dat is toch de betere pure keeper", klinkt het.
Ondanks het feit dat zijn haar wel eens in zijn ogen durft te wapperen, kies ik dan toch voor hem.
Over het defensieve duo is Sonck het sneller eens. "Ik wil sowieso een linker- en een rechtervoet centraal. Dan neem ik John Stones op rechts en Aymeric Laporte naast hem."
Dat die laatste zijn dagen in Saudi-Arabië slijt, is voor de selectieheer geen probleem. "Ik denk dat ene N’Golo Kanté wel bewezen heeft dat dat niks uitmaakt. Het was nota bene de beste man van het toernooi."
Het voormalige koningskoppel van Manchester City wordt geflankeerd door nog een oude bekende: Kyle Walker.
"Daar bestaat geen twijfel over. Het is honderdduizend procent zeker dat ik voor Walker ga. Hij heeft écht alles."
Op de linksachter ligt de keuze minder voor de hand. "Ja, Engeland heeft geen echte linksback mee. Enkel Shaw, maar die is nog maar net terug uit blessure. En bij Spanje zou ik eigenlijk altijd voor Grimaldo gaan, omdat ik die ook bij Benfica al veel bezig heb gezien en hem toen al echt goed vond."
"Maar op Cucurella is - ondanks het feit dat ik hem dit seizoen niet goed vond bij Chelsea - niks aan te merken bij de nationale ploeg. Zijn haar durft al eens in zijn ogen te wapperen, toch kies ik voor hem."
Verdediging: check!
Spaanse ontdekking
Op naar het middenveld. Hoewel het 3-5-2-systeem Sonck genegen is, kiest de interimbondscoach toch voor een klassieke 4-3-3.
"Met Rodri op de zes, die maakt altijd de juiste beslissingen en zorgt voor rust in een team", begint hij te bouwen aan zijn ideale driehoek.
En naast de Spaanse controleur gaat Sonck niet voor Declan Rice of Kobbie Mainoo. "Maar wel voor dé ontdekking van Spanje: Fabian Ruiz. Bij PSG twijfelde ik vaak of hij het niveau wel aankon, maar bij Spanje staat hij steeds buiten kijf. Ik heb het natuurlijk wel voor linksvoetigen, die bovendien ook nog eens gevaarlijk zijn."
Op de 10 reserveert hij dan weer een plekje voor de herboren Phil Foden.
"Niet toevallig ook een linksvoetige speler", knipoogt Sonck. "Ik kan ook niet begrijpen dat Southgate hem de eerste wedstrijden weggetrokken heeft naar de flank. Daar kan ik met mijn hoofd echt niet bij, zeker wanneer je hem bij City bezig gezien hebt. Kijk ook maar naar zijn laatste wedstrijd op het toernooi ... Die zegt voor mij alles."
En toch is het niet het toernooi van de diepe spitsen.
Blijft nog over: de aanvallende drietand.
"Op de flanken ga ik sowieso voor de jonge Spanjaarden Lamine Yamal en Nico Williams. Simpel, dat zijn gewoonweg de beste wingers van dit EK. Die koppelen hun statistieken en efficiëntie ook nog eens aan heel wat werkkracht. Het is mooi dat hun talent nu helemaal komt bovendrijven."
En - last but not least - zoekt Wesley Sonck als voormalige diepe spits van de Rode Duivels een collega-goalgetter als zijn nummer negen.
"Ik moet zeggen: het is nog niet het toernooi van de diepe spitsen geweest. Ik ben ook geen fan van Morata en Harry Kane - ondanks dat ik dat een hele goede speler vind - is voor mij ook geen pure nummer negen. Al kan ik natuurlijk niet anders dan de Engelsman te pakken."
Voilà, team Sonck voor de EK-finale:
