Gebruiken Belgian Cats affiche tegen VS als "training"? "Ons toernooi begint vrijdag tegen Senegal"

Het is voor de Belgian Cats in zekere zin een beetje hinken op 2 gedachten. Donderdagavond  bekampen ze de VS, wereldkampioen en straks olympisch titelverdediger, in hun eerste match op het OKT.

De Amerikaanse vrouwen zijn al geplaatst voor Parijs, maar geven in Antwerpen niet zomaar een acte de présence.

Hoe moet je als Belgische tegenstander hier dan mee omgaan? Geef je het volle pond of kijk je al met anderhalf oog naar de andere wedstrijden?

"Het is fijn om het toernooi met zo'n affiche aan te vatten, maar een zege wordt niet belangrijk", geeft Julie Allemand al een deel van het antwoord. "Als je wint van de VS en daarna verliest van Senegal, dan is het ook onnozel."

"We moeten deze eerste match beschouwen als een echte training waaruit we kunnen leren wat we de volgende dagen nodig zullen hebben. De 3 tegenstanders zijn fysiek en laten niets liggen."

"We hebben in het verleden al problemen gehad tegen zulke ploegen vol energie, maar we focussen op onszelf en we moeten ons eigen spel spelen. We hebben niets te verliezen."

"Het wordt een geweldige ervaring, zeker voor eigen publiek en in een vol Sportpaleis. We hebben al enkele keren tegen hen gespeeld en we hebben ons telkens kunnen weren."

"Maar nogmaals: een zege of een nederlaag, dat telt niet echt voor het vervolg van deze week. Voor mij begint het toernooi vrijdag in de tweede match tegen Senegal."

"We moeten tegen een van die Afrikaanse landen winnen. Als we donderdag winnen en daarna alles verliezen, dan stoten we niet door, hé."

Julie Allemand heeft net als leading lady Emma Meesseman ervaring in de WNBA, de Amerikaanse competitie. Meesseman is blij dat ze nog eens wat bekende kopjes ontmoet in Antwerpen.

"Iedereen weet dat zij sterspeelsters zijn, maar het zijn ook goeie en leuke personen en ploegmaats", vertelt ze over de Amerikaanse kanjers. "Ze zijn sterren, maar ze gedragen zich niet zo. Ze geven om jou."

Allemand knikt: "Bij mijn ontvangst in de WNBA voelde ik meteen respect. Ze weten zelf hoe goed ze zijn, maar ze respecteren iedereen. Ze doen er alles aan om beter te zijn dan de rest en ze hebben geweldig veel zelfvertrouwen, maar ze kijken niet op je neer."

"Ze respecteren ook de Cats", weet Meesseman. "We hebben tegen hen al getoond dat we deftig basketbal spelen en dat hebben ze me ook altijd gezegd."

De wereldkampioen tegen de Europese kampioen, ergens blijft het toch David tegen Goliath. "Maar zelfs als we winnen, dan zijn we nog niet zeker van de Spelen", benadrukt Antonia Delaere nog eens.

"We gebruiken de VS om ons voor te bereiden. Al wil je wel zien tot waar we geraken als we in de match zitten."

"We hebben al mooi basketbal gespeeld tegen hen en dat willen we weer bewijzen voor onze fans."

Delaere geeft toe dat de ontmoeting in het spelershotel toch even "spannend" was, maar relativeert ook snel.

"Ze hebben ook maar 2 armen en 2 benen. Ze kunnen ook een mindere dag hebben en zij zitten niet in hun seizoen. Wij hebben wel dat matchritme. Maar als de match begint, denk je daar niet aan."