Rik Van Looy, een van de grootste wielerkampioenen die België ooit gekend heeft, is in zijn thuisstad Herentals gehuldigd voor zijn 90e verjaardag. "Dit blijft in mijn keel zitten", zegt hij over het eerbetoon.
474 koersen won Rik Van Looy in zijn carrière, die zich uitstrekt van de jaren 50 tot en met het prilste begin van de jaren 70.
Een greep uit zijn bijna eindeloze palmares: als eerste won hij alle wielermonumenten minstens één keer, 11 stuks in totaal. Hij werd ook 2 keer wereldkampioen, maar is misschien het bekendst van 'het verraad van Ronse', toen "helper" Benoni Beheyt hem een 3e titel afsnoepte.
"Al die koersen waarover nu nog gesproken wordt, dat is al van 50-60 jaar geleden", stelt de nog altijd kranige Van Looy anno 2023 vast. "Dat toont aan dat ik toch al een tijdje hier ben."
"Wat ik nog doe? Niks"
90 jaar om precies te zijn en dus deed Herentals er alles aan om zijn ereburger, 'de Keizer van Herentals', nog eens extra in de lak te zetten.
"Ik moet de mensen bedanken die dit voor mij doen. Dit blijft in mijn keel zitten."
Ook vele jaren na zijn glorieperiode wordt Van Looy nog altijd herkend en dat doet hem plezier. "Als ik boodschappen ga doen, zeggen de mensen nog altijd: "Goeiendag, Rik!" Dat vind ik tof."
Die boodschappen zijn een van de weinige zaken waarmee Van Looy zijn dag nog vult, al maalt hij daar niet om. "Wat ik doe? Niks. Ik lees de gazet, ga boodschappen doen en kijk naar televisie."
Dit blijft in mijn keel zitten.
Afscheid van de fiets
De fiets heeft Van Looy een vijftal jaar geleden vaarwel gezegd. "Eigenlijk heb ik na mijn carrière 30 jaar niet gereden."
"Ze hadden mij gezegd dat ik nog een tijdje moest blijven rijden, moest aftrainen. Op de 2e dag kwam ik (profrenners) Van Schil en Huysmans tegen. 'Waar gaan jullie naartoe?', vroeg ik. 'Wij rijden naar Namen', zeiden ze. 'En ik rijd weer naar huis.' Daar heb ik definitief mijn fiets aan de haak gehangen."
Onder invloed van de vader van ex-renner Kurt Van de Wouwer ging Van Looy toch weer fietsen, telkens langs het Albertkanaal. "Maar op een dag kon ik nog moeilijk volgen. Ik ben thuisgekomen en heb gezegd: nu is het voorbij voor mij."
Goed eten, goed slapen
Ondanks zijn definitieve afscheid van de fiets is Van Looy op zijn 90e nog altijd kwiek. "Ik voel mij nog geen 90. Ik kan nog goed eten en kan goed slapen."
"Het enige wat ik hoop, is dat ik ook vanboven nog goed blijf. Dan kan ik hier nog een paar jaar blijven. Maar als het vanboven wat minder zou worden, dan zou ik het niet meer zien zitten."
Maar zover is het nog lang niet. En dus kan Van Looy op zijn 90e afsluiten met de woorden die ieder van ons op die leeftijd zou willen uitspreken:
"Ik ben nog elke avond content dat ik kan gaan slapen. Maar ik ben ook elke ochtend content dat ik weer wakker word."
