Sepp Kuss pleit voor eerlijkheid en beseft: "In deze sport deel je geen geschenken uit"

Op een dag krijg je de kans van je leven. Dat doet iets met een mens of een topsporter, maar bij Sepp Kuss lijkt het allemaal van hem af te glijden als water van een eend.

"Ik heb de voorbije week mooie en nieuwe ervaringen gehad en deze week is er eentje waar ik sowieso naar zou hebben uitgekeken", vertelt Kuss over de mogelijk belangrijkste week in zijn carrière.

"Ik houd van de cols die nu volgen in Asturië en Cantabrië. Dat zijn mijn type beklimmingen, de steile kost. Ik voel me goed en ik kijk ernaar uit."

Het monster van Asturië - de Angliru van komende woensdag - schrikt Kuss niet af. "Bij het laatste bezoekje in 2020 had ik supergoeie benen."

"Ik heb ervan genoten en ik kon Primoz Roglic (toen leider) helpen. Ik trek er dus met goeie herinneringen naar toe, maar je moet ook goeie benen hebben."

"Of ik voor de rest nog een rit vrees? De 18e rit is tricky, de 20e etappe is bijna een klassieker. Zo'n dag kun je moeilijk controleren. Dat kan onvoorspelbaar zijn, maar de benen zullen spreken."

Iedereen weet hoe de kaarten liggen: Sepp Kuss voert de stand aan voor ploegmaats Primoz Roglic en Jonas Vingegaard. Is intern bij Team Jumbo - Visma de pikorde al uitgesproken?

"Niet rechtstreeks. We willen deze situatie behouden, maar er zijn geen geschenken in deze sport."

"We mogen het grotere plaatje niet uit het oog verliezen: we willen deze Vuelta winnen met een van ons. We moeten eerlijk zijn tegen elkaar. Wie voelt zich het best en wie kan het afmaken?"

Vrijdag schoof Jonas Vingegaard op in het klassement op de Tourmalet. "Hij wilde voor de rit gaan. Of hij 2 minuten of 30 seconden had gepakt, dat was oké. Ook als hij het rood had genomen, zou dat ongelofelijk geweest zijn."

Kuss fladdert zoals gewoonlijk bergop en geniet ook met volle teugen van deze Vuelta. "Ik identificeer me het meest met deze koers. Met de toeschouwers, met de wegen", zegt de inwoner van Andorra.

"De Vuelta was mijn eerste grote ronde (in 2018) en ik heb er een speciale band mee, meer dan met andere koersen. Het is fijn om de affectie van het volk te voelen."

Kuss heeft het geregeld over "confidence". Zijn vertrouwen heeft een piek bereikt, maar hij opereert in se nog altijd vanuit de luwte.

"Als ik de enige leider ben, dan geeft dat mij... Stress zal ik het niet noemen, maar ik hoef geen volledig team in steun te hebben. Of dat ik dan het werk van het team moet terugbetalen. Ik sta liever in de schaduw. In dit team kan ik mijn ding doen vanuit de luwte."

De sfeer blijft ontspannen in de ploeg. "We kennen elkaar goed en het is mooi dat de andere mannen blij voor me zijn en in mij geloven. Maar ook zij willen winnen. In deze sport deel je geen geschenken uit", herhaalt hij nog eens.

Als Vuelta-winnaar kan er wel een extraatje volgen. "Of ik een bonus onderhandeld heb in mijn contract? Dat herinner ik me niet meer", lacht Kuss. "Ik heb er al een tijd niet meer naar gekeken."