"Die match in het Sportpaleis was de uppercut": op zoek naar einde van negatieve spiraal bij Red Dragons
In de luwte toegewerkt naar het EK van de ommekeer. De Red Dragons willen na jaren met teleurstellende resultaten opnieuw bouwen aan een succesvol volleybalproject. Van een trainerskerkhof tot een abrupte generatiewissel, Dominique Baeyens schetst het verhaal van een ploeg op zoek naar eerherstel.
Even was België het 4e beste volleyballand in Europa bij de mannen.
In Krakau konden enkel Rusland – de latere Europese kampioen – en grootmacht Servië de Red Dragons van een medaille houden.
Een jaar later kaapte de meest succesvolle generatie volleyballers een knappe 7e plek weg op het mondiale toneel.
Maar na een klap in eigen land anno 2019 werd het ineens stil. "Wat een triomftocht moest worden, eindigde in een stevige smak op de grond", vertelt voormalige bondscoach en co-commentator Dominique Baeyens.
Uppercut van Oekraïne
We schrijven 21 september 2019 in het Sportpaleis, Antwerpen.
België neemt het in de 1/8e finale op tegen Oekraïne. "Niet zo'n te duchten tegenstander", weet Baeyens, toen deel van de staf van de Dragons onder Brecht Van Kerckhoven.
"En als we hen klopten, lag de weg open om de prestatie van twee jaar eerder te overtreffen."
15.000 supporters maakten zich op voor een feest, maar het werd een drama. "Die 3-2-nederlaag viel totaal uit de lucht. Een serieuze uppercut voor iedereen die erbij betrokken was."
Niet alleen op dat moment een bittere pil om te slikken. Het had ook repercussies voor de toekomst. Basisspelers als Simon Van de Voorde, Pieter Verhees en Hendrik Tuerlinckx kondigden een generatiewissel aan.
De internationale agenda is zo druk, dat het moeilijk wordt om mensen te blijven motiveren.
"Die overgang verliep wel wat bruusk", pikt Baeyens in.
Al wil de topcoach er wel een kanttekening bij maken. "In 2012 begon ik met diezelfde hyperambitieuze groep aan het project. Toen stonden enkel kwalificaties en de hoofdtoernooien zelf op de internationale agenda."
"Die is nu zo druk – door ook nog eens de belangrijke Nations League of Golden League – dat het moeilijker wordt om mensen te blijven motiveren. Zeker omdat die 4e plek in 2017 aanvoelde als een soort eindstation."
En dus haakten de oudere spelers en mannen die sukkelden met blessures sneller af om hun lichaam te sparen. "Een logische keuze na slopende clubseizoenen."
Het gevolg: op het vorige EK in Polen kon België maar één wedstrijd winnen en overleefde het zo de groepsfase niet. Het dieptepunt leek bereikt.
Zoektocht naar continuïteit
Wat ook niet hielp: de abrupte vernieuwing bij de Red Dragons ging gepaard met een ware bondscoachcarrousel.
Na Dominique Baeyens zijn er in zeven jaar tijd vijf coaches de revue gepasseerd: Vital Heynen, Andrea Anastasi, Brecht Van Kerckhove, Fernando Munoz en nu Emanuele Zanini.
"Zo kon eenzelfde visie nooit doorgedreven worden", weet onze co-commentator. "Bij andere landen zie je veel meer continuïteit op dat vlak."
"Het is een niet te onderschatten factor in de achteruitgang van de resultaten."
In de neerwaartse spiraal van de afgelopen jaren geloof ik niet langer.
Al is er met de huidige bondscoach beterschap in zicht.
De Italiaan gelooft in de nieuwe generatie jonge Dragons en tekende een contractverlenging. "Een goede zaak", is Baeyens overtuigd.
"Zanini heeft de snelle overgang opgevangen door een goede mix te vinden tussen jonge, ambitieuze jongens en de ervaren anciens. Jongens zoals Ferre Reggers geven het team enthousiasme en energie."
"In de neerwaartse spiraal van de afgelopen jaren geloof ik niet langer. Een goed resultaat op dit EK – ondanks een loodzware loting – kan ervoor zorgen dat een topper als Sam Deroo de kar blijft trekken", besluit hij.
En dan staan de Red Dragons weer klaar om België op de volleybalkaart te zetten.
