Ontdek de wereld van het waterskiën: “Meer dan zomaar achter een boot hangen”
Het Albertkanaal in Viersel was dit weekend het decor voor een spektakel op het water. Tijdens de 38e editie van de Diamond Race scheerden waterskiërs met duizelingwekkende snelheden over het water. Sportweekend zat in het zog van wereldtopper Tim Lisens, die zijn passie uit de doeken deed. "De risico's weerhouden me niet om door te gaan."
Waterskiën is een razendsnelle watersport waarbij deelnemers op ski's over het water glijden, voortgetrokken door een boot. Het doel is om de balans te bewaren en indrukwekkende manoeuvres uit te voeren terwijl je met hoge snelheid over het water scheert.
De Diamond Race in Viersel staat wereldwijd bekend als een prestigieuze waterskiwedstrijd. En dit jaar vond alweer de 38e editie plaats van deze gerenommeerde race.
Tim Lisens, een topper in de wereld van het waterskiën, was in 2019 nog eindwinnaar in Viersel en werd deze editie tweede achter een Amerikaan:
"Veel mensen onderschatten waterskiën door te zeggen: 'het is maar achter een boot hangen.' Maar ik zou die mensen willen uitdagen om het eens te proberen. Je zult merken dat je armen en benen volledig 'choco' zijn, zoals wij zeggen."
"In de eerste ronde bereiken we snelheden tot wel 160 km per uur. Daarna worden we geconfronteerd met de terugslag van de deining van de golven tegen de betonnen wanden, waardoor we terugzakken naar een snelheid van 110 à 120 km per uur. Het is waanzinnig, zeer spectaculair en vooral ontzettend vermoeiend," vertelt de Belgische snelheidsduivel.
We bereiken snelheden tot wel 160 km per uur, dat is waanzin.
"Communicatie tijdens het waterskiën gebeurt hoofdzakelijk met het hoofd: knikken betekent sneller en schudden met het hoofd betekent trager. Het vertrouwen tussen piloot, copiloot en skiër moet absoluut zijn, anders zijn die snelheden niet haalbaar."
Maar wat als je valt? "Natuurlijk brengt deze sport risico's met zich mee en vallen is onvermijdelijk. Zelf ben ik al twee keer ernstig ten val gekomen, waarbij ik mijn borstbeen en oogkas heb gebroken. Gelukkig zijn dat geen onoverkomelijke blessures," lacht Lisens.
"De risico's weerhouden me er niet van om door te gaan. Ook bij andere sporten, zoals fietsen, komt vallen voor. Ik heb bijvoorbeeld mijn sleutelbeen gebroken tijdens het snowboarden."
Lisens heeft veel over voor zijn sport, maar helaas kan hij er niet zijn brood mee verdienen: “Waterskiën is geen professionele sport. Het is een zeer leuke hobby waar ik wel wat spaarcenten in moet investeren.”
