De machine wordt steeds meer mens. Zijn hele carrière was Zlatan Ibrahimovic het alfamannetje dat nooit zwakte liet zien, maar de veertig voorbij laat de Zweedse voetbaltopper geregeld de tranen lopen. Het gevolg van persoonlijk leed en een onzeker perspectief.
"Ik ben het verleden, het heden en de toekomst voor mijn land."
Classic Zlatan.
Met een uitgestreken gezicht gaf de Zweedse superster zichzelf afgelopen dinsdag nog maar eens een schouderklopje op een persmoment. Uiteraard ging de uitspraak alweer de voetbalwereld rond.
Zijn personage van het overzelfzekere voetbalfenomeen spreekt nu eenmaal aan. Wie heeft in het verleden niet gelachen, toen de Zweed zichzelf (meerdere keren) omdoopte tot God, journalisten en collega's schoffeerde of uitpakte met een gekke oneliner?
En toch...
Wie dinsdag de volledige persconferentie volgde - en niet bleef hangen op die ene quote - zag ook een andere Ibrahimovic. Veel kwetsbaarder dan het imago dat hem al jaren is aangemeten.
Zo sprak de doelpuntenmachine vertwijfeld over zijn toekomst als voetballer en kreeg hij het zelfs moeilijk toen iemand zijn overleden makelaar Mino Raiola aanhaalde.
Alle helden huilen, maar bij Ibrahimovic was het lange tijd ondenkbaar.
Gitzwarte periode
Het is niet de eerste keer dat de Zweed de jongste jaren zijn emoties toont.
Steeds vaker laat Ibrahimovic zijn schild vallen.
Vorig jaar brak de 121-voudige international toen hij vertelde over het afscheid van zijn familie, die toen in Milaan verbleef, om zich weer bij de nationale ploeg te voegen.
Enkele weken geleden was er een emotionele getuigenis over zijn terminale vriend Thijs Slegers. "Hij was mijn enige vriend toen ik jong en verloren was", vertelde Ibrahimovic met tranen in de ogen.
Ook Siavoush Fallahi, als journalist bij Fotbollskanalen al jaren in het spoor van Ibrahimovic, keek verwonderd toe.
"Lange tijd toonde hij alleen wat hij wilde", vindt Fallahi. "Nu worden de momenten dat we de échte Zlatan zien steeds talrijker. Mensen die dicht bij hem staan, bevestigen altijd dat zijn imago niet strookt met de werkelijkheid."
De momenten dat we de échte Zlatan zien worden steeds talrijker.
Zijn meest recente levensjaar heeft ook een flinke impact gehad.
Zo verloor Ibrahimovic in april zijn hondstrouwe makelaar Mino Raiola. Volgens intimi een van de weinigen die de Zweed tot zijn vrienden rekende.
"Want bijna alle andere mensen willen gewoon geld of roem verwerven via Zlatan", weet Fallahi. "Mino was echt begaan met de persoon achter de voetballer."
Daarnaast ging Ibrahimovic sportief eveneens door een gitzwarte periode. De Zweed sukkelde ruim een jaar met knieproblemen en moest maar liefst drie operaties ondergaan. Alleen pijnstillers hielden hem op de been.
"Ik was bezorgd dat mijn carrière over was", vertelde Ibrahimovic daarover. "Op bepaalde momenten zag ik geen licht meer aan het einde van de tunnel, omdat het effect van mijn revalidatie uitbleef."
Bang om te stoppen
Het deed Ibrahimovic ongetwijfeld beseffen dat ook zijn indrukwekkende carrière eindig is. En dat het moment om te stoppen wellicht niet meer veraf is. Ondanks zijn uitstekende werkethiek.
Fallahi merkte eerder deze week dat een voetbalpensioen gevoelig ligt bij de spits.
"Zlatan is bang om te stoppen", verzekert de Zweedse journalist. "Gewoon omdat zijn volledige identiteit rond zijn voetballersbestaan draait. Oké, hij speelt mee in films en investeert in zaken, maar op het veld staan is zijn grootste drijfveer. Daar haalt Zlatan het meeste vreugde uit."
Ibrahimovic spreekt die onzekerheid ook openlijk uit: "Zlatan zei dinsdag op de persconferentie dat hij niet weet wat er na zijn carrière zal gebeuren", aldus Fallahi. "En dat het bange gevoel in zijn hoofd alsmaar groeit. Het is één van de weinige keren dat Zlatan angst toegaf."
Zlatan lééft van dat soort gevechten tegen de twijfels. Boos is hij op zijn best.
En dus blijft Ibrahimovic doorgaan, zolang lijf en leden het toelaten.
Zelfs naar de Zweedse nationale ploeg zakt hij - in tegenstelling tot veel leeftijdsgenoten - nog met de glimlach af. Nochtans staat (verrassend genoeg) niet iedereen in zijn thuisland achter de selectie van de 41-jarige volksheld.
"Zlatan heeft áltijd tegenstand gekend", haalt Fallahi de schouders op.
"Zelfs in zijn hoogdagen. Die mensen waren toen én nu verkeerd, vind ik. Zlatan brengt veel leiderschap en charisma binnen deze groep. En oké, Zweden haalde zijn beste resultaten ooit zonder Zlatan, maar hij moest het dan ook doen met een veel mindere groep."
Volgens Fallahi heeft Ibrahimovic sportief eveneens nog steeds zijn plaats binnen de selectie. Misschien niet meer als onbetwiste titularis, maar wel als breekijzer.
"Zlatan zou er nooit vrede mee nemen om er gewoon bij te lopen. Nog steeds heeft hij de drang om altijd het verschil te maken. Zeker nu mensen hem meer dan ooit afschrijven na die zware blessure. Zlatan lééft van dat soort gevechten tegen de twijfels. Boos is hij op zijn best."
Mispak u dus niet aan de littekens op zijn knie. De dieper wordende rimpels in zijn gezicht. Of zelfs de tranen die Ibrahimovic laat rollen.
De leeuw uit Malmö is vastbesloten om nog eens te brullen.
Fallahi eindigt dan ook optimistisch: "Weet je, op het palmares van Zlatan ontbreekt eigenlijk alleen een historische prestatie met Zweden... Het zou typisch voor hem zijn om dat volgend jaar op het EK te doen. Uitgerekend nu niemand het nog verwacht."
Onze Rode Duivels zijn alvast gewaarschuwd.
