Het parcours van Carl Hoefkens bij Club Brugge in 6 sleutelmomenten: hoge pieken en diepe dalen

Na enkele jaren in de schaduw treedt Carl Hoefkens bij Club Brugge op de voorgrond. De ex-verdediger bouwde gestaag aan zijn carrière en was onder trainers Philippe Clement en Alfred Schreuder jarenlang de brug tussen de A-ploeg en de beloften.

Wanneer Schreuder kampioen wordt met Club, beslist de Nederlander zijn contract bij Club niet te verlengen en keert hij terug naar zijn oude liefde Ajax. Het Brugse bestuur promoveert niet veel later Carl Hoefkens tot nieuwe sportieve leider - voor velen een verrassing.

Hoefkens, die dicht bij de Brugse spelers staat, moet in zijn eerste avontuur als hoofdcoach nieuwe bouwstenen leggen bij de club van zijn hart. Vooral de Europese ambities moeten vorm krijgen - het Brugse bestuur droomt immers al jaren van overwintering in de Champions League. 

"De keuze voor mij toont het lef aan van deze club", vertelt Hoefkens over zijn aanstelling. "Dat er nu meer druk is? Ik ben al ruim tien jaar niks anders gewend. Het is simpel: we gaan voor een vierde titel op rij en willen goed presteren in Europa en de beker."

Hoefkens begint goed aan de zomer met winst in de Supercup tegen Gent. Zijn eerste trofee als hoofdcoach is een goede opwarmer voor de competitiestart, die een week later al begint.

Op speeldag één legt Club titelconcurrent Racing Genk over de knie. De 3-2-zege is moeizaam, maar voor Hoefkens is het wel een eerste referentiewedstrijd. De trein lijkt vertrokken, maar al een week later wordt er abrupt aan de noodrem getrokken.

Een onherkenbaar Club gaat pijnlijk onderuit tegen laagvlieger Eupen. Zonder een uitstekende Simon Mignolet had de 2-1-nederlaag nog veel hoger kunnen oplopen. De positieve sfeer van de voorbije weken slaat eensklaps om. 

Club maakt de uitschuiver de daaropvolgende weken goed met een knappe zegereeks, al blijft het spel wisselvallig. Begin augustus komt er zo ook kritiek uit onverwachte hoek. 

"Er moet lijn komen in ons spel, we doen maar wat", is sterkhouder Hans Vanaken niet mals. Maar Hoefkens reageert als een goede huisvader: hij houdt de druk af en neemt zijn sterspeler in bescherming.

In september dient de volgende uitdaging zich aan. De mannen van Hoefkens beginnen tegen Leverkusen aan de groepsfase van de Champions League. Voor eigen volk wint het met 1-0 van de Duitse subtopper.

Was het spel tegen Leverkusen nog stroef, dan verovert Club tegen Porto wel de Europese voetbalharten. De klinkende 0-4-zege in Portugal geeft een stroomstoot aan de Europese kansen van Club.

Opvallend is de stoïcijnse houding van Hoefkens bij de Brugse goals. Ook voor de microfoon toont Hoefkens zich immer ingehouden - een rode draad doorheen zijn Brugse passage. "Als je te euforisch bent, mis je te veel waar je later op kunt inspelen", luidt het.

Een maand later wordt een nieuw uitroepteken geplaatst achter de ambities om te overwinteren op het grootste Europese voetbaltoneel: groepsfavoriet Atletico Madrid wordt met 2-0 opzij gezet in Jan Breydel. 

Een week later schrijft Hoefkens Brugse voetbalgeschiedenis: met een brilscore verzekeren zijn spelers zich van een historische kwalificatie voor de 1/8e finales in de CL. Verhaeghe en Mannaert zien hun droom verwezenlijkt, een grote pluim op de hoed van de coach.

Maar naast de Europese successen, vaart Club Brugge in eigen land een andere koers. In de Jupiler Pro League stokken de goede resultaten. Een 3-0-nederlaag tegen Standard eind september was al een teken aan de wand. Tegen Westerlo tuimelt Club helemaal van zijn roze Europese wolk: 0-2, het Brugse publiek mort.

"Alles is te herleiden tot een gebrek aan efficiëntie", probeert Hoefkens de creatieve tekorten te verbloemen, maar ondertussen snelt in de competitie de concurrentie weg. Genk schittert, en ook Union en Antwerp duwen Club naar beneden in de stand.

Vlak voor de WK-break gaat een tandenloos Club ook nog eens onderuit in de Slag om Vlaanderen tegen rivaal Gent. Een wel erg zure appel voor de Brugse aanhang. Voor het eerst wordt Hoefkens links en rechts in vraag gesteld, de coach moet zijn team in de lange winterpauze terug op de rails krijgen.

Verhaeghe en co. hopen op beterschap na het WK, maar ze komen bedrogen uit. Club hervat na het wereldkampioenschap op de slechtst mogelijke manier: met een rampzalige 1-4-nederlaag wordt de landskampioen uit de Beker van België geknikkerd door STVV.

Bij het Brugse publiek is het geduld op, Hoefkens en zijn spelers worden op een fluitconcert getrakteerd. "Als het minder goed is, ben ik de eerste om mijn verantwoordelijkheid op te nemen", reageert hij op de eerste vragen over een ontslag.

Terwijl het Brugse management in crisisberaad gaat, komt het nieuws naar buiten dat flankspeler Andreas Skov Olsen - een van de lichtpunten bij Club - uit de kern wordt gezet. Ook binnenskamers blijkt het dus te rommelen. Toch wordt Hoefkens nog gespaard: het crisisberaad in het kasteel van Verhaeghe gunt Hoefkens nog tijd.

"De match van de laatste kans." Zo beschrijft de pers de competitiewedstrijd van Club tegen OH Leuven. Enkel een zege zou goed genoeg zijn om het vel van Hoefkens te redden. 

Maar tegen de taaie Leuvenaars wordt er opnieuw niet gewonnen: 1-1. De stoel van Hoefkens wankelt harder dan ooit. "Of alleen een zege goed genoeg was? Dat is niet uitgesproken geweest", blijft Hoefkens na de partij op de vlakte. Toch lijkt de coach te weten dat zijn lot bezegeld is.

Op 28 december valt finaal de bijl. Club Brugge bedankt Carl Hoefkens voor bewezen diensten, het eerste trainersontslag in Jan Breydel sinds de mislukte passage van de Spanjaard Juan Carlos Garrido in 2013. 

Anderhalve week voor de cruciale competitiematch tegen Racing Genk en anderhalve maand voor de achtste finales in de Champions League moet Club op zoek naar een nieuwe coach.