16 doelmannen. Zoveel heeft Engeland er versleten op 14 jaar tijd. Ook het huidige sluitstuk, Jordan Pickford, krijgt zeker niet van iedereen evenveel steun. Waarom vindt Engeland maar geen onbetwistbare nummer 1? "De sfeer rond de Engelse doelman de laatste jaren is verre van ideaal."
Zeggen de namen John Ruddy, Tom Heaton of Jack Butland u nog iets?
Allemaal draaiden ze al enkele rondjes mee op het Engelse keeperscarrousel. En dat draait al een tiental jaar op volle toeren.
"Sinds het afscheid van David Seaman in 2002 is het een komen en gaan geweest van doelmannen", zo vertelt Nico Vaesen, die zelf een kleine 10 jaar actief was als keeper in Engeland.
Als Kane 4 kansen mist en hij maakt er daarna 1 af, is alles vergeten. Dat is niet zo als een doelman een fout maakt.
"Stuk voor stuk worden ze kritisch bekeken door de Engelse media en fans. Als Harry Kane 4 kansen mist en hij maakt er daarna 1 af, is alles vergeten. Dat is niet zo als een doelman een fout maakt."
5 jaar titularis maar nooit met het volle vertrouwen
"De sfeer die rond de Engelse doelman gecreëerd wordt, is verre van ideaal of correct. Al zijn er de voorbije 20 jaar zeker wel wat flaters geweest bij de nationale ploeg", geeft Vaesen toe.
Was die kritiek er bij voorgangers niet dan? "Jawel, ook vorige doelmannen zoals Seaman kregen kritiek. Het verschil is dat zij wel bleven staan en nieuwe kansen kregen."
Joe Hart werd bij de minste fout weer afgemaakt. Zo is het moeilijk om op lange termijn iemand te laten staan.
Met Joe Hart leek Engeland even vertrokken te zijn voor een stabiele periode in doel. "Hij heeft zeker ook goede wedstrijden gespeeld voor de nationale ploeg", vindt Vaesen.
"Maar bij de minste fout werd Hart weer afgemaakt. Zo is het moeilijk om op lange termijn iemand te laten staan."
De ex-keeper van Manchester City startte wel 5 jaar lang in het merendeel van de matchen, nooit kreeg hij voor de volle 100 procent steun in Engeland. Maar liefst 10 andere doelmannen krijgen een kans, geen van hen kon die grijpen.
Er werd Hart verweten dat hij niet goed communiceerde met zijn defensie en dat hij te onzeker was op hoge ballen. De blunders te veel volgden in 2017: de carrière van Joe Hart bij Engeland zit er definitief op.
Sterk presterende Pickford, maar kritiek is nooit veraf
De opvolger van Hart stond datzelfde jaar al klaar. Op zijn 23e maakte Jordan Pickford, de duurste Engelse doelman ooit, zijn debuut voor de nationale ploeg.
Pickford is mentaal wel sterk genoeg om met de druk van eerste doelman om te gaan.
"Met hem gaat het weer de juiste kant op", vindt Vaesen. "Hij is mentaal wel sterk genoeg om met de druk om te gaan. Die is er altijd op de positie van eerste doelman bij Engeland."
Vorig jaar keepte Pickford al een sterk EK en ook op dit WK valt hij zeker niet tegen. "Hij ontgoochelt nauwelijks op internationaal vlak", ziet Vaesen. "Bij zijn club Everton kan het alleen al eens misgaan."
In 2019 bijvoorbeeld, bij de verplaatsing naar Newcastle. Bij een 0-2-voorsprong lachte Pickford de thuisfans uit en stak hij zijn tong uit. Hij keepte echter met weinig vertrouwen en zo gaf hij nog 3 tegendoelpunten weg.
"Pickford moet zich focussen op de wedstrijd in plaats van op de supporters", zegt Ian Wright bij BBC na de wedstrijd.
Een jaar later krijgt de doelman ook bakken kritiek te verwerken van onder andere Alan Shearer. Aanleiding daarvoor is de tackle waarbij Pickford Virgil van Dijk zwaar blesseert. Andermaal voedt het de discussie rond de Engelse nummer 1.
Vernieuwing in Engelse keepersopleiding
De malaise bij Engeland roept vragen op over de keepersopleiding in het land. "Toen ik nog in Engeland speelde (van 1998 tot 2006, red.) was er inderdaad een beetje een manco aan kwalitatieve keepersopleiding", zegt Vaesen.
"Nu heb ik het gevoel dat die er wel is. Ik ken de huidige keeperstrainer van Engeland en zijn voorganger. Zij hebben heel wat nieuwe trainingstechnieken geïmplementeerd in de opleiding daar."
Vroeger was er de filosofie dat de minste voetballer in doel stond. Dat is nu aan het evolueren.
Al wil Vaesen het hedendaagse keeperswerk niet vergelijken met dat van zijn tijd. "Vroeger was er de filosofie dat de minste voetballer in doel stond. Dat is nu aan het evolueren, het is geen simpele kick and rush meer."
"Engelse doelmannen zijn nu technisch verfijnder, kijk naar Pickford. Hij is goed met de voeten. Van achteruit opbouwen werd vroeger als crimineel gezien in Engeland. Dat is nu niet meer zo."
Schril contrast met Frankrijk:
Engeland is dus al jarenlang op zoek naar stabiliteit tussen de palen. Een heel ander verhaal bij Frankrijk, de tegenstander van Engeland vanavond in de kwartfinales.
Sinds het debuut van Hugo Lloris in 2008 kwamen er bij Frankrijk slechts 7 verschillende doelmannen in actie. En vooral: er is met Lloris een duidelijke eerste doelman die niet ter discussie staat.