Hij kroop op een takelwagen om zichzelf te depanneren en stond voor een gesloten Vélodrome. De Litouwer Evaldas Siskevicius zet 4 jaar na zijn heroïsche Parijs-Roubaix een punt achter zijn carrière. "Tot op vandaag word ik aangesproken over die dag in de Hel."
"Parijs-Roubaix heeft mijn leven veranderd."
Evaldas Siskevius reed zich 4 jaar geleden in de harten van de wielervolgers door zijn ongelooflijke tocht in Parijs-Roubaix.
De Litouwer van Delko-Marseille was achteropgeraakt, in de steek gelaten door de bezemwagen en sprong op een takelwagen om zichzelf te depanneren.
Toen Siskevicius als allerlaatste Roubaix bereikte, stond hij voor een gesloten Vélodrome. De organisatie had sympathie voor de dappere Litouwer en opende de poort zodat Siskevicius zijn rondje nog kon afwerken op de mythische piste.
"Tot op vandaag word ik nog aangesproken over die Parijs-Roubaix. Ik ben blij dat ik dat ik toen een mooi verhaal heb kunnen brengen in de wielersport", vertelt Siskevicius.
"Die tocht typeerde ook mijn karakter. Iemand die nooit opgeeft en koste wat kost zijn doel wil bereiken."
Het jaar nadien dokkerde de Litouwer zowaar met de besten mee op de kasseien van de Hel. Siskevicius eindigde 9e. "Daar ben ik nog een pak trotser op dan mijn Roubaix-tocht van het jaar daarvoor."
Siskevicius wil als ploegleider aan de slag gaan
Na 12 profjaren hangt Siskevicius zijn fiets nu definitief aan de haak.
"Ik voelde dat het moment om te stoppen was aangebroken. Ik voelde dat het moeilijker en moeilijker werd om me op te laden voor trainingen en wedstrijden."
Uit de wielerwereld verdwijnt Siskevicius evenwel niet. "Ik zat de laatste jaren al een tijdje aan het denken aan een carrière als ploegleider."
"Ik heb ondertussen mijn diploma behaald. De examens vonden vorige maand plaats en ik was in de eerste zit geslaagd."
Siskevicius droomt ervan om volgend jaar al in de ploegauto te zitten. "Ploegen mogen me altijd bellen. Ik ben heel gemotiveerd om mijn ervaring als renner in de ploegauto te gebruiken."
