Onze veldritmannen blikken vooruit op nieuwe seizoen: "We moeten beseffen dat dit een unieke generatie is"

Op de eerste grote klassementscross is het nog drie weken wachten tot het wereldbekercircus in Waterloo in de VS landt, maar de man die vorig jaar heel vaak kleur gaf aan het seizoen is er meteen bij zondag in Kruibeke: Eli Iserbyt. 

De 24-jarige West-Vlaming kende wel een moeilijke voorbereiding met last aan de rug en zijn uitstap naar het mountainbike was geen succes. Een zegen voor het veldrijden volgens Paul Herygers.

"Voor mij is Iserbyt een echte crosser. Als hij ook had doorgezet in het mountainbike, dan was hij uitgeperst geweest. De grote drie gaan er vaak niet bij zijn, en dan klinkt de naam van Iserbyt als een klok."

Ruben Van Gucht: "Waar ik persoonlijk het meeste van verwacht, als de grote drie niet meedoen, is Quinten Hermans. Misschien kan hij zelfs Iserbyt overvleugelen. Hij werd wel tweede in Luik-Bastenaken-Luik. In een sprint moet Iserbyt ook af van Hermans, he."

De ploeg van Eli Iserbyt zal minder dan voorheen op meerdere paarden kunnen wedden. Twee weken geleden maakte ze het vertrek bekend van Laurens Sweeck. Sweeck behoort tot de categorie renners die een plan zal moeten bedenken elke cross opnieuw, denkt Ruben Van Gucht.

"Sweeck is een prima crosser, maar soms stel ik me de vraag hoe hij en enkele anderen iets moeten verzinnen om zich te blijven onderscheiden en hun crossen te blijven winnen."

"Als Sweeck zijn dag heeft - meestal in het zand - dan is hij heel goed", vult Herygers aan. "Vorig jaar was een moeilijk seizoen. Ik heb gehoord dat de komst van een baby en een eigen bouw daar ook voor iets tussen zat. Als die hordes genomen zijn, verwacht ik hem wel terug."

"Bij de ploeg van Jurgen Mettepenningen (Pauwels Sauzen-Bingoal) was het voor Laurens altijd wringen en wriemelen. In elke relatie: als het op is, is het op. En het was zijn bedoeling om eens iets anders te proberen." 

Wel nog ploegmaat van Iserbyt: Michael Vanthourenhout. "Hij was vorig jaar al heel regelmatig, nu mag er nog af en toe een uitschieter bij", vindt Herygers. "Dan zit het snor voor Michael. Ook Lars van der Haar gaat er zich natuurlijk tussen smijten."

Wat de weeromstandigheden of de ondergrond ook was, de vrouwencross kleurde vorig jaar opnieuw donker oranje. Paul Herygers verwacht dezelfde dominante kleur dit seizoen. 

Te beginnen omdat wereldkampioene Marianne Vos haar regenboogtrui wil tonen. "Dat heeft haar broer - Anton, de fotograaf - me toevertrouwd." 

"Natuurlijk gaat Vos niet veel rijden, want ze is zuinig op haar gestel. Daar tegenover staat Lucinda Brand, die heel veel wil rijden. Het wordt nog een laatste Brand-jaar. Daarna zal het jonge geweld meer en meer komen wriemelen."

"Als het op kracht is, kijk ik altijd naar Brand. Als het technischer wordt, moet ze opletten. Dan dwalen mijn gedachten al wat af richting Puck Pieterse en Fem van Empel (die vanaf 2023 voor Jumbo-Visma gaat rijden)." 

"Dat zijn twee talenten die op termijn niet te stoppen zijn."

In het oranje-kamp scheen de ster van Ceylin del Carmen Alvarado afgelopen seizoen erg bleekjes. Leeft zij nog, vraagt Ruben Van Gucht zich af. 

"Enkele jaren geleden heb ik bijna een keertje gezegd dat zij zeker drie keer wereldkampioene ging worden. Misschien wel op rij, want ze is zo behendig", wordt Paul Herygers blij van de herinnering. 

"Op een bepaald moment was Alvarado drie keer beter dan al de rest samen. Maar dan is er iets gebeurd." 

Herygers denkt te weten wat, maar vindt het niet echt zijn taak om daar te veel over te zeggen. "Wat ik zie, is dat ze gelukkig is. Ze wandelt in de bergen, ze amuseert zich en kent de geneugten van het leven. Dat is niet slecht, maar de slinger kan ook doorslaan."

Ruben Van Gucht: "Ik durf de vraag bijna niet te stellen en ik stel ze zonder voorkennis, maar heeft ze voldoende beroepsernst? Enkel zij kan die vraag beantwoorden."

Wie met pijn in het hart dit seizoensbegin beleeft, is Toon Aerts. Hij is niet geschorst door de UCI voor een afwijkende dopingtest, maar werd wel op non-actief gezet door zijn team Baloise Trek Lions. Deze week volgde dan het bericht dat beide partijen in onderling overleg uit elkaar gaan. 

Het is wachten voor Aerts op een uitspraak van de UCI voor een ander team hem in huis wil halen. Wie Toon Aerts in de tussentijd tegen het lijf zou lopen, loopt het risico om hem niet te herkennen, heeft Paul Herygers vernomen. 

"Toon ziet er uit zoals The Beatles blijkbaar. Hij laat zijn haar groeien om zeker te zijn dat geen enkel bewijsmateriaal dat hem kan vrijpleiten, verloren gaat."

"Ik verwacht dat het in zijn zaak zal gaan zoals bij Denise Betsema: opeens is het bericht daar dat hij opnieuw mag crossen, maar dat zal nog moeten blijken natuurlijk.

Ruben Van Gucht: "Mijn indruk is dat hij nog strijdvaardig is en ik hoorde dat hij waardes trapt, die hij nooit eerder heeft getrapt." 

"Normaal heeft hij vanaf januari een nieuwe ploeg. Wat weet jij daarvan Paul?"

Paul Herygers: "Ik heb gehoord dat de mensen van Tormans de maten van zijn fiets zijn komen opmeten. Dan denk ik wel dat je richting die ploeg trekt." 

"De UCI moet nu vooral snel met een verdict komen. De vraag is of hij deze zaak te boven komt, want ik denk toch dat het er serieus op zal inhakken."

Bij de mannen is veldrijden een sport met twee versnellingen geworden. Naar de hoogste versnelling wordt pas geschakeld als Wout van Aert, Mathieu van der Poel en Tom Pidcock zich mengen. 

Hoofdvraag is hoe vaak we ze samen zullen zien.

"Ik heb mijn licht opgestoken bij het Ineos-kamp en daar laat men verstaan dat Tom Pidcock zijn regenboogtrui wel wil tonen dit seizoen", zegt Ruben Van Gucht. 

"We spreken dan over 10-15 crossen. Het is voor het veldrijden ook goed dat hij het WK op de weg niet rijdt. Dan zal hij sneller de crossbanden opleggen."

"Mathieu van der Poel zal ook wel aan dat aantal komen. Hij heeft er goesting in en dat begrijp ik wel. Er is geen betere manier om opnieuw motivatie en zin te krijgen na de miserie die hij toch een beetje gekend heeft afgelopen jaar, dan door uit te pakken in de cross en daar naar zeges te rijden."

Paul Herygers: "Als Van der Poel meedoet, zal het kledderen. De wegkoersen die hij na de Tour gereden heeft, worden kermiskoersen genoemd, maar hij domineert die zoals je het ziet bij de nieuwelingen. Van der Poel is opnieuw in de fleur van zijn leven. Ik kijk uit naar het WK op de weg."

Ruben Van Gucht: "Wout van Aert heeft al heel veel hooi op de vork genomen. Toch zullen Van Aert en Van der Poel elkaar volgens mij weer bestoken als vanouds en elkaar in evenwicht houden afhankelijk van de dag en het parcours." 

"Ik ga een straffe uitspraak doen. Persoonlijk vind ik dat er nog nooit zo veel sterke renners aan de start van een cross hebben gestaan. Voorwaarde is natuurlijk dat de grote drie meedoen, en worden aangevuld met Hermans, het opkomende talent van Thibau Nys en een breed middenveld." 

"Soms doen mensen wat meewarig over veldrijden, maar ik denk dat we als liefhebbers van de sport moeten beseffen dat dit een unieke generatie is."

Wie de volgende weken al een blik op de toekomst wil werpen, zal in de eerste plaats naar de prestaties van Thibau Nys kijken. Paul Herygers legt de lat hoog en legt uit waarom.

"In de crossen waar de grootste kleppers niet zijn, moet hij in principe meestrijden met de rest, ook met bijvoorbeeld Iserbyt." 

"Toen papa Nys, Bart Wellens of Niels Albert overkwamen van de beloften, deden ze ook meteen mee. Hij moet daarom niet meteen alles winnen, maar wel mee in de kopgroep zitten." 

"Thibau is op de weg aan het rijden ook, maar toch denk ik dat het een crosser wordt op langere termijn. Alles daarvoor is aanwezig: het talent, de kennis, de goesting, de extra inhoud."

"Naast Nys zijn er misschien nog een paar renners die kunnen meedoen: de Nederlanders Ryan Kamp of Pim Ronhaar. Al zullen ze ervaren dat het niet makkelijk is om steengoede renners als Sweeck of Vanthourenhout op een hoopje te rijden."