Tim Merlier verbijt de ontgoocheling: "Ik moest net iets te vroeg beginnen"
De Europese trui verhuist naar Quick Step-Alpha Vinyl, maar hangt niet om de schouders van aanwinst Tim Merlier. Onze landgenoot werd 3e, maar kon daar niet tevreden mee zijn. "Spijtig, want ik heb zelden zo'n ploeg voor mij gehad."
Tim Merlier moest in München vrede nemen met brons. Kan hij daar mee leven? "Moeilijk", bekende hij eerlijk.
"Ze passeerden me in de laatste 25 meter. Ik denk dat ik iets te vroeg moest beginnen. Spijtig, want ik heb zelden zo'n ploeg gehad voor mij."
De Belgen reden voortdurend op de eerste rijen en waren misschien zelfs iets te gretig in het stuk voor de fase van de waarheid.
"Ik had wel gedacht dat die vraag zou komen", counterde Merlier. "Het leek misschien op tv wél zo, maar het was superhectisch."
"Als je te ver zit, moet je te veel piekwaardes trappen en die konden we nu vermijden. Dit was een superploeg."
"Het is pijnlijk", sakkerde Merlier nog eens. "Het spookte al door mijn hoofd dat ik zou winnen en zoiets overkomt me niet veel."
Fabio Jakobsen stormde vanuit zijn zog naar goud. "Als het omgekeerd was geweest, dan was hij ook geklopt."
"Als er een snelle renner in je wiel zit en je moet van iets te vroeg aanzetten, dan is dat meestal dodelijk. En het is ook Jakobsen, hé."
Merlier lijkt wel klaar voor de Vuelta die vrijdag begint. "Ja, maar hier was een truitje aan verbonden", kon de Belgische kampioen zijn deceptie niet verbergen.
Fabio Jakobsen: "Superknap dat deze jongens dit willen doen voor mij"
Tim Merlier was teleurgesteld, Fabio Jakobsen was de keizer van München: "Ik moet beginnen bij het vertrouwen van de bondscoach en de andere jongens. Iedereen kon zijn werk doen. Ik moest dat zelf in de laatste 200 meter doen. Dat zijn de belangrijkste meters, maar ik heb hen nodig."
"Dit is een ploegzege met jongens met wie ik nooit echt rijd. Ik vind het superknap dat ze dat willen doen voor mij. Ik krijg er kippenvel van en ik ben hen enorm dankbaar."
"Dat Tim Merlier net iets te vroeg begon? Hij is een goeie combinatie met Bert Van Lerberghe, maar gelukkig had ik de benen. Dat weet je nooit zeker na de Tour. Ik was blij dat ik naar zijn slipstream kon duiken en daarna keek ik gewoon naar de streep."
