Belgische blijdschap gisteren in de Tour, na de verrassende stunt van Yves Lampaert. Ook op het thuisfront werd het gele exploot van Lampaert uitbundig gevierd. Astrid Demeulemeester, vriendin van Yves, was even verbaasd als haar partner: "Niemand had dit verwacht, daarom was het geluk zo groot."
"Ik kwam van bij mijn schoonouders. We hadden daar naar de koers gekeken", vertelt Astrid, the day after. "Ik ging daarna naar huis om zoontje Aloïs in bed te stoppen, maar op de oprit stond al een horde buren en vrienden samengetroept. Die mensen wilden natuurlijk samen vieren. Spontaan is het bier en de cava bovengehaald."
"Het was leuk om het zo te kunnen vieren, want ik had 's avonds toch niet rustig in mijn zetel kunnen zitten. Veel slapen hebben we toch allemaal niet gedaan. Niemand van ons had dit verwacht, net daarom heeft het zo'n geluk veroorzaakt."
"Ondertussen heb ik de race al driemaal herbekeken. We beginnen meer en meer het besef te krijgen van wat hij eigenlijk gedaan heeft. Het is echt wel een stukje wielergeschiedenis. Wij proberen alles vaak wat te minimaliseren, maar nu lukt dat maar moeilijk. We willen dat ook niet."
Een horde buren en vrienden stond op de oprit. Spontaan is het bier en de cava bovengehaald.
"Yves is soms te bescheiden, maar hij heeft getoond wat voor sterke renner hij is"
Had Lampaert op voorhand al een ballonnetje opgelaten over zijn tijdritambities? "Niet echt. Hij had vrijdagochtend wel gebeld en toen zei hij dat hij supertevreden zou zijn met top tien. Zelf gokte hij tussen plek tien en vijftien. Maar toen begonnen we de tussentijden te zien..."
"Na zijn tijdritzege in de Ronde van België had hij wel al eens gezegd, in de euforie van het moment, dat hij dacht aan de openingstijdrit in de Tour. Het was ongeveer dezelfde afstand, maar de concurrentie zou in de Tour wel een pak zwaarder zijn."
"Yves zei: "Stel dat ik er een goede tijd rijd, dan kan ik de dagen nadien misschien nog wel iets zot mogelijk." Maar daarna deed hij die uitspraken al snel af als luidop dromen. Wel ja, soms komen dromen uit. Dit hadden we nooit verwacht."
Nadat hij de tijd van Van Aert van de tabellen had gereden, leek Lampaert nog steeds niet echt in zijn kansen te geloven. "Hij dacht heel de tijd dat er nog iemand onder zijn tijd zou duiken. Dat typeert Yves echt. Hij is soms een tikkeltje te bescheiden, maar nu heeft hij nog maar eens bewezen wat voor sterke renner hij is."
