Het was lang wachten op de nieuwe coach van Standard, maar eergisteren kwam dan toch de bevestiging: de Noor Ronny Deila verliet New York City in de MLS om de Luikse ploeg uit het slop te proberen trekken. "Het is een droom voor mij om voor een grote club in Europa te kunnen werken", vertelde de 46-jarige Deila op zijn persvoorstelling vandaag.
Deila was de nummer 1 op het lijstje van de nieuwe Amerikaanse bazen van Standard. Die halen de man weg die vorig jaar de MLS Cup won, het kampioenschap in de VS, en ook nu op kop stond in de Eastern Conference.
Deila laat een succesvol project achter voor een nieuwe uitdaging bij een club, die vorig jaar de bodem bereikte.
"Ik ben trots en blij om hier te mogen zijn", waren de eerste woorden van de man die als coach ook trofeeën pakte in Noorwegen (Strømsgodset) en Schotland (Celtic).
"Voor mij is het een droom om voor een grote club te werken in Europa en in België. Voor mij is België altijd een topcompetitie geweest. Er zijn hier heel wat goede spelers, coaches en teams."
Deila noemde Standard misschien zelfs de grootste club van het land. "Ik wil Standard graag terugbrengen naar waar het hoort: meestrijdend voor de trofeeën en voor Europa."
Het moment is ook geschikt, vindt de Noor: "Dit is mijn vijfde club, ik deed in Noorwegen, Schotland en de VS heel wat ervaring op. Mijn beste jaren als coach komen eraan. Ik ben 46, de komende 10 jaar moet een coach floreren."
"Ik weet dat het een zware uitdaging wordt, maar met mijn ervaring kijk ik ernaar uit. Daarom ben ik hier ook. Het is een uitdaging die we kunnen laten lukken. We willen iets groots neerzetten voor de club, de fans en iedereen die van Standard houdt."
(lees voort onder de foto)
"Standard is een stap vooruit op New York"
Bij de vraag wat Deila weet over Standard Luik, bleek dat hij zijn huiswerk had gemaakt. "Het is een club én stad vol passie, met heel gepassioneerde fans. Het heeft een mooi verleden. In 2008 pakte het de titel met Preud'homme, de doelman waar ik als tiener naar opkeek."
"Luik is een gemeenschap van arbeiders, van werkers. Dat ken ik heel goed van het kleine stadje in Noorwegen waar ik vandaan kom. Met de voeten op de grond willen we ervoor knokken om dat te krijgen wat we willen."
"Ik denk dus dat er heel wat waarden van de club in mijn DNA zitten. En dat is belangrijk als je een club uitkiest."
"Ik ben New York City dankbaar, het was er geweldig, we wonnen en staan nu ook op kop. Maar zoals ik al zei, nu mijn beste jaren als coach eraan komen, vind ik dit een stap vooruit."
"Hier is meer druk, meer passie, je kan hier degraderen, je kan Europa in. Je hebt hier heel wat om voor te strijden."
"Ik houd ook van projecten, van dingen opbouwen. Op Celtic na was ik bij clubs waar je ergens moet starten en je iets kan opbouwen. Met de infrastructuur en de faciliteiten hier zijn er geen excuses. We willen hogerop in de competitie (Standard sloot vorig seizoen af als 14e, red) en meedoen voor Europa. De droom is om weer een prijs te pakken met de club."
