Zelden was een finishfoto in het wielrennen zo historisch. Biniam Girmay kroonde zich in Gent-Wevelgem tot de eerste Afrikaanse winnaar van een klassieker. De 21-jarige Eritreeër legde een opvallend parcours af, liet bij momenten al zijn enorme potentieel zien en verovert nu alle harten. Dit is het sprookje van "Bini".
Zou de wielerwereld ooit al zo collectief gejuicht hebben?
Iedere getuige besefte zondag de historische waarde van de triomf van Biniam Girmay. Een naam die voor altijd de koersgeschiedenis ingaat.
En zeggen dat het buitengewone toptalent tot enkele maanden geleden nog een nobele onbekende was voor het brede publiek. Een opvallende verschijning door zijn huidskleur in het witte peloton, maar de toekomstige winnaar van een klassieker?
Girmay deed de vooroordelen een eerste keer wankelen door in september zilver te pakken op het WK in Leuven. Bij de beloften was de Afrikaan de sterkste na de ongenaakbare Italiaan Filippo Baroncini.
Dit seizoen volgde de bevestiging. In Milaan-Sanremo reed hij vorige week mee in de frontlinie. En afgelopen vrijdag in de E3 - zijn állereerste koers op kasseien - eindigde Girmay meteen vijfde.
Zijn onverhoopte klassieke zege in Gent-Wevelgem brengt de bloei van het fenomeen nu in een stroomversnelling.
Droom van wielergekke papa in vervulling
Ongeveer 5.000 kilometer verderop was Girmay Senior, een timmerman, ongetwijfeld de meest trotse vader ter wereld.
Het was hij die ervan droomde om een profwielrenner groot te brengen. Want terwijl koning voetbal of atletiek in andere Afrikaanse landen regeert, is wielrennen in Eritrea - een land van 6 miljoen inwoners - de meest populaire sport.
Alle zoons van de familie Girmay krijgen dan ook een koersfiets onder de kont geschoven.
De ranke maar explosieve Biniam blijkt al snel de meest talentvolle. Hij wint de ene na de andere wedstrijd in eigen land. Het levert hem zelfs een uitnodiging van de UCI op om in het internationaal opleidingscentrum te komen trainen.
"Maandelijks kreeg ik 100 Zwitserse frank (97 euro, red.) zakgeld", vertelde hij in De Morgen. "Dat was voldoende, ik had niet meer nodig. Maar ik miste Asmara, mijn thuis. De opoffering was groot."
Ondanks de heimwee zet Girmay door. En weet je wie hem niet veel later zou ontdekken? Remco Evenepoel.
De Eritreeër was in 2018 één van de twee renners die het Belgische toptalent kon kloppen bij de junioren. Wat later zou Girmay ook André Greipel vloeren in een sprint. De legendarische Bernard Hinault noemde hem nadien "de grote Afrikaanse hoop van het wielrennen".
Profetische woorden.
Grote liefde boven Vlaanderens Mooiste
Bij Intermarché-Wanty-Gobert hadden ze de positieve geluiden eveneens opgevangen. De ploeg was er in augustus dan ook snel bij om Girmay weg te plukken, nadat zijn contract bij opleidingsteam Delko door financiële problemen verbroken werd.
"Hij was ons opgevallen in enkele koersen", vertelde ploegleider Hilaire Van der Schueren daarover in september. "We zagen dat het een sterke jongen was. Volgens mij wordt hij de eerste renner met een donkere huidskleur die het héél ver gaat schoppen."
Biniam is superintelligent, bescheiden, vriendelijk én een echte familieman.
Maar dat het zó snel zou gaan? Amper een halfjaar later is Girmay een fenomeen.
In Eritrea - hij kreeg er een heldenontvangst na zijn zilveren medaille op het WK - maar ook ver daarbuiten. Het bekende Zwitserse horlogemerk Breitling sloot recent zelfs een sponsordeal met Girmay af. Op social media boomen fanpagina's van de Afrikaan ondertussen exponentieel.
Weinigen die hem het succes overigens misgunnen. "Biniam is superintelligent, bescheiden, vriendelijk én een echte familieman", omschreef Van der Schueren de mens achter de renner.
Zeker dat laatste is allerminst gelogen. Ondanks zijn bloedvorm past Girmay voor de Ronde van Vlaanderen van volgende week om bij zijn gezin te kunnen zijn.
Het gemis van dochtertje Leila - vorig jaar geboren - en vrouw Saliem is te groot. Girmays partner verblijft namelijk nog steeds in haar thuisland Eritrea. De voorbije maanden zag Girmay zijn twee grote liefdes dus enkel via telefoon- of computerschermpjes.
Girmay telde de dagen tot het weerzien af. Zelfs de lokroep van Vlaanderens Mooiste kon hem niet verleiden zijn plannen om te gooien.
"Ik ben nu 3 maanden weg van huis, ik mis mijn vrouw en mijn dochter", vertelde hij na Gent-Wevelgem.
"Ik moét naar huis gaan."
Wat een ontvangst zal hem daar niet te wachten staan?
