Goud en zilver waren te hoog gegrepen, maar José De Cauwer catalogeerde de 3e plaats van Alec Segaert in Brugge als "brons met een gouden randje" op dit WK. Hoe reageerde de Europese tijdritkampioen zelf op zijn prestatie? En wat was het relaas van Cian Uijtdebroeks (6e)?
"Ik ben ongelofelijk tevreden met deze bronzen medaille voor eigen volk", straalde Alec Segaert bij Karl Vannieuwkerke.
"Ik kende de winnaar wel, maar ik had nog geen rechtstreeks duel tegen hem uitgevochten bij de junioren. Ik gun het hem."
"Het was een tijdrit op cadans en dat is mentaal heel zwaar op die lange rechte stukken. Ik heb afgezien, maar het publiek stuwde me vooruit in Brugge."
"Zonder dit publiek had ik die halve seconde (het verschil tussen de 3e en 4e plaats) er niet kunnen uitpersen."
"Ik ben minstens even tevreden als na mijn Europese titel. Het vertrouwen was groot, maar door de extra tegenstanders (de Denen en de Britten waren er niet bij in Italië) wist ik niet waar ik zou staan. Maar deze medaille is een prachtig resultaat."
Straks wordt Alec Segaert belofte bij Lotto-Soudal en vat hij zijn studies burgerlijk ingenieur aan. "Dat wordt niet gemakkelijk, maar ik heb zin in die combinatie."
Cian Uijtdebroeks: "Het was niet mijn beste topdag"
Cian Uijtdebroeks veroverde in Trentino zilver, maar moest nu vrede nemen met de 6e plaats. Het vlakke parcours en een akkefietje met een inbreker vorige week deden hem de das om.
"Mijn vermogen was hoog, maar het kon nog iets beter", analyseerde de junior die op 1 januari prof wordt bij Bora-Hansgrohe. "Het was niet mijn beste topdag."
"Voor mijn gewicht heb ik een hoog vermogen kunnen duwen, maar op zo'n parcours ben ik met mijn 65 kilogram in het nadeel. Ik heb alles gegeven, maar ik had niet de topdag waar ik op gehoopt had."
Had hij veel last van de spierblessure na de confrontatie met de inbreker? "Er zat een verschil tussen mijn linker- en rechterbeen. Pijn heb ik niet echt gevoeld, maar mijn linkerbeen moest wel het grote werk doen."
