Een verbetering van zijn eigen wereldrecord. Een plaats in de finale. Alle puzzelstukjes leken op de juiste plek te vallen voor baanwielrenner Ewoud Vromant, tot de UCI hem plots diskwalificeerde. Een donderslag bij heldere hemel.
Ewoud Vromant leek zich na sterke kwalificaties te profileren als de absolute topfavoriet voor het goud op de 3.000m individuele achtervolging. Daar besliste de UCI echter anders over. Het diskwalificeerde Vromant voor het niet voldoende gebruiken van zijn zadel.
"Er is daar wel degelijk een regel over, zoals bij de wielrenners zonder beperking. Je moet altijd contact hebben met je zadel", zegt Vromant. "Dat was de reden voor mijn diskwalificatie. Maar ik gebruik mijn zadel wel degelijk. Ik kan niet zonder zadel rijden, dat hebben we al geprobeerd."
"Gisteren kwam er een communiqué van de UCI om iedereen nog eens te wijzen op die regel, zonder specifiek naar mij te kijken. Uit schrik hebben we toen mijn zadel en de koker, de steun die ik aan mijn zadel heb, naar elkaar toegebracht om zeker te zijn dat er genoeg contact en steun was op het zadel. Maar het bleek niet voldoende te zijn. Nochtans is de fiets gekeurd."
"Vrij snel duidelijk dat er niets aan te doen was"
"De UCI heeft er ook heel grondig over gediscussieerd", weet Vromant. "Het was voor hen blijkbaar ook geen makkelijke beslissing. Wij hebben ook nog met hen gesproken. Maar de beslissing was genomen en de UCI wou daar niet meer op terugkomen."
"Het is verschrikkelijk. Hiervoor was ik naar Tokio gekomen. Hiervoor heb ik vijf jaar gewerkt. Alles kwam ook perfect samen vandaag. Ik zette ook een fantastische tijd neer in de kwalificatie. Alles verliep zoals het moest. Ik voelde me ook supergoed om die finale nog te rijden. En dan plots die diskwalificatie."
Vromant kan de beslissing van de wielerbond relativeren. "Het werd vrij snel duidelijk dat er niets aan te doen was", zegt onze landgenoot. "Ook achteraf valt er niets meer aan te doen. Die medailles zijn weg. Die gaan ze niet meer opnieuw verdelen. Op naar de volgende wedstrijd."
"Misschien dat die emotie nog wel komt. Vandaag, morgen of na de Spelen. Maar nu ligt de focus op de volgende wedstrijd en dat is de tijdrit. Ik denk dat ik daar zeker medaillekansen heb. Misschien kan ik daar wat teren op revanchegevoelens. Ik heb er zeker nog zin in."
Coach Remko Meeusen: "Bittere pil om te slikken"
"Het is even een bittere pil die we moeten doorslikken", is ook coach Remko Meeusen ontgoocheld. "Maar het voordeel aan deze Spelen is dat er nog kansen komen. Zeker met Ewoud. Hij heeft een zeer goede tijdrit. Maar het is zuur. Een zware ontgoocheling voor zowel Ewoud als mezelf."
"Ik begrijp de beslissing enerzijds. Visueel snap ik dat er vraagtekens zijn. Maar zeker met de argumentie en beelden die we hadden, is het extra zuur. Na de Spelen gaan we eens evalueren hoe we dat gaan oplossen. Sowieso gaan we het risico niet meer nemen."
"We wisten dat er gekeken zou worden naar atleten met een amputatie, maar we waren er zeker van dat hij op het zadel zat. De UCI heeft dat anders geïnterpreteerd. Nu gaan we kijken hoe we dat in de toekomst kunnen oplossen."
