Wilfried Van Moer, een van de meest fijnbesnaarde voetballers uit onze vaderlandse geschiedenis, is overleden. Ondanks zijn kleine gestalte schopte Van Moer het tot de draaischijf van onder meer Standard en de Rode Duivels, waarmee hij op het EK in 1980 op latere leeftijd nog de finale haalde. Hij won ook 3 keer de Gouden Schoen.
Wilfried Van Moer debuteerde op zijn 16e voor Beveren, de club uit zijn geboortedorp die toen op een lager niveau acteerde. In 1965 plukte Antwerp hem weg bij de toenmalige derdeklasser. Een gouden transfer die ook een Gouden Schoen opleverde.
Ondanks dat persoonlijke succes ging het met Antwerp zelf niet zo goed. Toen de club uit de hoogste voetbalklasse degradeerde, pikte Standard hem op. In Luik zou Van Moer uitgroeien tot een clubicoon. Hij werd er 3 keer op een rij kampioen mee, van 1969 tot 1971, zijn enige titels uit zijn carrière.
Van Moer, die inmiddels 3 Gouden Schoenen had gewonnen, ontpopte zich ook bij de nationale ploeg tot de patron op het middenveld. Maar ondanks de aanwezigheid van andere topspelers zoals een Paul Van Himst bleven triomfen op het hoogste podium uit.
Hoogtepunt op het EK 1980
Op het EK van 1972 brak Van Moer zijn been na een forse tackle van de Italiaan Bertini. Blessures zouden hem vanaf dan blijven achtervolgen en dwongen hem ook een stap terug te zetten, bij laagvlieger Beringen.
Van Moer was duidelijk op zijn retour en combineerde zijn voetbalbezigheden met een café op de markt van Hasselt. Het was dan ook een grote verrassing toen Guy Thys hem op 34-jarige leeftijd terughaalde naar de nationale ploeg.
Met de nieuwe generatie Rode Duivels lukte het Van Moer wel. In een ploeg met onder meer Pfaff, Gerets, Vandereycken en Ceulemans bereikte hij de finale van het EK 1980, misschien wel het hoogtepunt uit zijn carrière.
Ervaringen als trainer geen succes
Op latere leeftijd ging Van Moer nog uitbollen bij onder meer Beveren en STVV. Als trainer probeerde hij het aanvankelijk zonder veel succes bij teams als Assent en Diest. Hij was ook scout voor de Belgische voetbalbond.
Toen die in 1994 op zoek was naar een opvolger voor de ontslagen Paul Van Himst kwamen ze uit bij Van Moer als bondscoach. Ook dit werd geen voltreffer, na een paar maanden werd hij al ontslagen.
Hierna trok Van Moer zich terug uit het voetbal. Hij was nog geregeld te zien in de tribunes van Standard, toch de club van zijn hart. De laatste jaren dook hij ook daar steeds minder op. Een hersenbloeding werd hem uiteindelijk, op 76-jarige leeftijd, fataal.
De carrière van Wilfried Van Moer in beeld
Steekkaart Wilfried Van Moer
Geboren: 1 maart 1945 in Beveren
Overleden: 24 augustus 2021 in Leuven
Bijnaam: Kleine Generaal
Ploegen als speler:
1961-1965 Beveren
1965-1968 Antwerp
1968-1976 Standard
1976-1980 Beringen
1980-1982 Beveren
1982-1984 STVV
1966-1982 België (57 interlands, 9 goals)
Ploegen als trainer:
1982-1984 STVV
1985-1987 FC Assent
1987-1988 Beveren
1988-1989 Diest
1995-1996 België
Palmares:
- kampioen van België (1969, 1970, 1971)
- 3x Gouden Schoen (1966, 1969, 1970)
