Tokio zouden de meest succesvolle Olympische Spelen voor België kunnen worden van de voorbije 50 jaar. Toch zijn er ook landgenoten die onder buitenlandse vlag medaillekoorts hebben én zijn er sporters die voor België hadden kunnen uitkomen, maar die nu in Japan het mooie weer zullen maken voor een ander land.
1. Mathieu van der Poel (Ned-mountainbike)
Niet dat we hem van de Nederlanders willen afnemen, maar we moeten ons ook niet in bochten wringen om Mathieu van der Poel een "halve Belg" te noemen. Hij is geboren en getogen in het Belgische Kapellen, klinkt Vlaamser dan de gemiddelde Vlaming en rijdt al sinds jaar en dag voor Belgische teams. In Tokio is Van der Poel dé topfavoriet voor het goud in het mountainbike.
2. Frank Ntilikina (Fra-basketbal)
Frankrijk is met onder meer Rudy Gobert en Nicolas Batum straks een van de favorieten op een medaille in het basketbaltoernooi bij de mannen. Met Frank Ntilikina hebben de Fransen nog een andere speler met NBA-ervaring mee. Ntilikina werd 22 jaar geleden geboren in Elsene uit Rwandese ouders, maar verhuisde op jonge leeftijd al naar Straatsburg. De speler van de Knicks was erbij toen Frankrijk op het afgelopen WK brons veroverde.
3. Daniel Deusser (Dui-jumping)
Met de Duitsers moet je altijd rekening houden op het olympisch jumpingtoernooi, denken we maar aan Ludger Beerbaum en Alwin Schockemöhle. Daniel Deusser hoopt in hun hoefijzersporen te treden, ook al had hij dat even goed onder Belgische vlag kunnen doen. Deusser woont en leeft sinds 2012 in België. Hij is de schoonzoon van de betreurde Eric Wauters, die zelf op de Spelen van 1976 brons veroverde met de Belgische jumpingploeg.
4. Vital Heynen (Pol-volleybal)
Volleybal is misschien wel de populairste sport in Polen. Vital Heynen heeft er dan ook een halve heldenstatus, omdat hij het land in 2018 naar de wereldtitel bij de mannen dirigeerde. Maar toen al was duidelijk dat de olympische titel het hogere doel was. Met de genaturaliseerde Cubaan Wilfredo Leon is de Poolse ploeg op papier nog sterker dan 3 jaar geleden.
5. Xavier Reckinger (Dui-hockey)
Nog een Belgische bondscoach met medailleambities. Op het afgelopen EK hockey moesten de Duitse vrouwen in de finale het hoofd buigen voor de ongenaakbare Nederlanders (die ook nu weer torenhoog favoriet zijn), maar de Duitsers zetten hun sollicitatie voor een olympische medaille toch nog eens in de verf. De man die daarvoor moet zorgen: voormalig Red Lion Xavier Reckinger.
6. Shanne Braspennincx (Ned-baanwielrennen)
De verwachtingen zijn dat Nederland een karrenvracht medailles zal binnenhalen in het baanwielrennen, vooral dan dankzij zijn sprinters. Een deel daarvan moet in de schoot van het wielerkoppel Jeffrey Hoogland-Shanne Braspennincx vallen. Die Braspennincx had net zo goed voor België kunnen uitkomen, want ze is geboren in het Belgische Meerle (deelgemeente van Hoogstraten). Uiteindelijk stak ze de grens over op zoek naar haar wielergeluk.
7. Abdullah Sediqi (Afg-taekwondo)
Ook dit jaar worden de verschillende politieke vluchtelingen met sportieve ambities verzameld in een aparte ploeg. Abdullah Sediqi werd 24 jaar geleden in Afghanistan geboren, vanwaar hij in 2017 naar België vluchtte. Op termijn hoopt hij voor ons land uit te komen, maar nu moet de taekwondoka onder de vlag van het vluchtelingenteam naar Tokio afreizen. Sediqi is een concurrent van de Belgische medaillekandidaat Jaouad Achab.
8. Floris van Son (Can-hockey)
Traditioneel telt de Canadese olympische selectie enkele sporters met Belgische of Nederlandse roots, denken we maar aan schoonspringster Emilie Heymans, die werd geboren in Brussel en van Sydney tot Londen telkens een medaille wist te behalen. Helaas voor Canada.
Het "Belgische" verhaal moeten we deze keer in de Canadese hockeyselectie zoeken, waar de in Nederland geboren Floris van Son werd geselecteerd. In Nederland geboren, wat doet hij dan in dit artikel? Wel Van Son verhuisde op jonge leeftijd naar Gent, waar hij tot zijn 19e zou opgroeien. Hij speelde tot de U16 ook voor de Belgische jeugdploegen, switchte dan naar Nederland om uiteindelijk bij Canada te belanden, het land waar zijn vader is geboren.
9. Wim Fissette (Jap-tennis)
Naomi Osaka liet vanwege mentale problemen de grandslamtoernooien van Roland Garros en Wimbledon aan zich voorbijgaan, maar in haar eigen Japan (ook al leeft ze al jarenlang in de VS) mag ze natuurlijk niet ontbreken. Osaka is op basis van haar resultaten van het eerste deel van het jaar de grote favoriete op het goud, maar is ze er mentaal en fysiek klaar voor? Werk aan de winkel dus voor haar Belgische succescoach Wim Fissette.
10. Jackie Groenen (Ned-voetbal)
Nederland is als verliezend WK-finalist een van de medaillekandidaten voor het voetbaltoernooi bij de vrouwen. Jackie Groenen is de vrouw die de ploeg moet doen draaien op het middenveld. De speelster van Manchester United was de held van Oranje in de halve finale van het WK. De Belgische bondscoach Ives Serneels zal het met lede ogen bekeken hebben, want enkele jaren geleden polste hij Groenen nog om voor de Red Flames te spelen. Groenen is immers opgegroeid in het Belgische Poppel en heeft een dubbel paspoort. Maar omdat de FIFA dwarslag, belandde Groenen uiteindelijk toch bij Nederland.
