Serge Pauwels: "Kuss zal een luxeknecht blijven bij Jumbo-Visma"

Een rit in de Vuelta van 2019, dat was zowat de meest spraakmakende zege van Sepp Kuss. Maar vandaag trad de Amerikaan nog eens uit de schaduw en pakte hij ook in de Tour een ritzege. Mogen we nu in de toekomst meer verwachten van de renner van Jumbo-Visma? Serge Pauwels betwijfelt het.

"Ik denk dat het iemand is die meer in de schaduw zal blijven. Hij zal nooit echt kopman worden, tenzij in kleinere rittenkoersen. Of hij zal zijn kansen grijpen zoals vandaag. Ik denk dat hij beter functioneert als knecht.  Dat heeft te maken met zijn karakter, ik denk niet dat het een leidersfiguur is."

"Het is iemand die bulkt van talent, maar die het leven als sporter wel nog
een beetje met de flow neemt. Hij heeft misschien liever wat minder druk en
durft het kopmanschap nog niet echt aan. Maar hij is nog jong en je weet
natuurlijk nooit hoe zijn carrière evolueert."

"Het heeft ook een tijdje geduurd voordat hij de knop kon omdraaien. Een aantal jaren geleden zat hij ergens in mijn groepje in de Dauphiné. Dat was de laatste dag en toen gaf hij de indruk iets te zwaar te staan. Blijkbaar heeft hij toen de switch gemaakt."

"Hij is naar zijn thuisbasis Amerika gegaan. Daar is hij weer in competitie gekomen in de Ronde van Utah en won hij 3 ritten (in 2018, red.).Hij was er dus serieuzer voor zijn vak gaan leven. Het gerucht ging dat hij in de eerste koersen in het jaar in de WorldTour niet echt wist hoe een coureur moest eten. ’s Avonds bij het buffet at hij dan bijvoorbeeld hamburgers en andere vettigheden."

"Dat is wat typisch aan die grote talenten. Ze zijn al heel goed, maar nog niet in staat om voor hun vak te leven.Wanneer ze de knop dan omdraaien, worden ze echte toppers. Maar ik denk dat Kuss een luxeknecht zal blijven binnen Jumbo-Visma."

De tweede koers in de koers op weg naar Andorra was de strijd tussen de favorieten. Pogacar had op de Ventoux nog een zwak momentje, maar in de eerste Pyreneeënrit gaf de Sloveen geen krimp. Om moedeloos van te worden voor de concurrentie, vindt Christophe Vandegoor. 

“Er werden wel prikjes uitgedeeld, maar Pogacar was weer zo rustig dat de zin bijna ontnomen werd bij de anderen. Waartoe leidt het? Carapaz zet een groot deel van de dag zijn mannen op kop en wat moet je ‘s avonds dan zeggen aan de eettafel? Die jongens hebben zich suf gereden, maar waarvoor?”

 “Als ze het niet proberen, gebeurt er helemaal niks natuurlijk", countert Pauwels. "Ik denk dat ze ook de ploeg van Pogacar wat willen afmatten. Op het einde was hij toch volledig geïsoleerd."

"We hebben Guillaume Martin ook zien lossen in de afdaling. Pogacar is nog van een ander kaliber, maar als er zoiets met hem gebeurt, weet je het maar nooit. Als ze elkaar vinden op een slecht moment van Pogacar, dan kunnen ze misschien wel samen iets doen."

"Ik verwacht niet dat Pogacar zal plooien, maar we mogen toch blij zijn dat de anderen het op zijn minst proberen."

Guillaume Martin was één van de verliezers van de dag. Gisteren sprong hij nog van de 9e naar de 2e plaats in de stand. Vandaag maakte de Fransman van Cofidis weer de omgekeerde beweging nadat hij had moeten lossen in de laatste afdaling.

"Dat was toch wel een fout van hem, omdat hij zijn truitje niet dicht gedaan had op de top van de Port d’Envalira", zegt Pauwels. "Het heeft hem parten gespeeld dat ze heel hoog zaten, op 2.400 meter. Daar is die luchtweerstand heel laag en liggen de snelheden veel hoger."

"Zo’n groepje van 15 renners is dan als een bus. Ze zuigen elkaar aan, dat creëert een vacuüm en gaat vooruit. We zagen snelheden van 95 km/u. Martin heeft op een bepaald moment wellicht een slechte bocht genomen en moest een paar meter toegeven."

"Dat fladderend truitje heeft hem nog meer afgeremd. Op dat moment is het onmogelijk om die kloof nog te dichten, terwijl de rest van het groepje zit te freewheelen. Je zag hem het volle pond geven, maar hij had geen schijn van een kans."