Jonas Van de Steene is handbiker en wil scoren op de Paralympische Spelen in Tokio. 9 jaar geleden kreeg hij tijdens een fietstochtje een trombose en belandde hij op zijn 25e in een rolstoel. Maar nooit bleef hij bij de pakken zitten en vier jaar later won hij al een medaille op de Spelen van Rio. "Ik heb mijn situatie snel aanvaard en heb er geen traan voor gelaten."
"Rio was een emotioneel hoogtepunt"
Van de Steene was afgelopen week nog eens in eigen land, in Zaffelare, en dat gebeurt niet zo vaak. Het grootste gedeelte van het jaar brengt hij door op het Canarische eiland Lanzarote, zeker in de winter.
"Voor iemand zonder benen is een winter in de warmte veel beter te verdragen", zegt Van de Steene. "En ik werd verliefd op het eiland toen ik er de eerste keer ging handbiken. Het is er ook ideaal om te trainen."
Vijf jaar geleden in Rio behaalde Van de Steene, samen met zijn teammaats Jean-François Deberg en Christophe Hindricq, brons op de teamaflossing. Na afloop was Van de Steene compleet van zijn melk en liet hij de emoties de vrije loop. "Sport is emotie, zeker als je die emoties kan delen met je naaste familie en vrienden, zoals dat in Rio het geval was."
"Ik heb 4 jaar zo hard gewerkt voor Rio, dat was zo'n intens proces. En om dat te kunnen delen met mijn ouders en zus (Saartje Van de Steene, die in de populaire tv-serie "Dertigers" de rol van Babs vertolkt, red.) dat was onbeschrijflijk. Dat staat voor de rest van mijn leven in mijn geheugen gegrift."
In Tokio wil Van de Steene nog beter doen: "Nog een medaille halen"
Tijdens zijn revalidatie keek Van de Steene naar de Spelen in Londen. Het inspireerde hem, maar met de stelling dat sport er hem bovenop heeft geholpen, gaat Van de Steene niet akkoord. "Ik heb mijn situatie heel snel aanvaard en heb er ook geen traan voor gelaten."
"Ik heb het altijd als een nieuw leven gezien, een nieuwe start. Het was aan mij om de nieuwe kansen te omarmen en dat heb ik dan ook gedaan. Ik heb alle kansen gegrepen die ik kon grijpen en dat heeft mij gemaakt tot de persoon die ik nu ben."
Ik heb mijn situatie snel aanvaard en heb er geen traan voor gelaten.
De Spelen in Rio zijn alweer een hele tijd geleden. "Ik ben veel sterker geworden dan vijf jaar geleden", vertelt Van de Steene. "Maar de concurrentie heeft ook niet stilgezeten natuurlijk."
"Ik heb zoals iedereen nood aan wedstrijden, want het is al anderhalf jaar geleden intussen dat ik nog eens een wedstrijd heb betwist. Afgelopen weekend was er de WB-wedstrijd in Oostende, maar die kwam voor mij net te vroeg door een schouderblessure."
Voorlopig is niemand al zeker van zijn ticket voor Tokio. Ons land heeft 6 of 7 slots in de paracycling en er zijn een 8-tal kandidaten. Van de Steene heeft nog enkel het WK in juni in Portugal om iets te laten zien want het is nog maar zeer de vraag of zijn vierde plaats van het WK 2019 in Emmen voldoende zekerheid zal bieden.
Het feit dat hij zich nu in die ene wedstrijd in Portugal zich extra zal moeten bewijzen, geeft Van de Steene geen extra stress. "Helemaal niet. Je bepaalt zelf als atleet hoe je met die stress omgaat en ik hoop dat in iets positiefs om te zetten. En dat positieve wil ik ook meenemen naar Tokio om daar nog eens een medaille te halen. Ik zeg zeker niet neen."
