De andere kant van Clinton Mata: de metselaar, de pianist en de verloren Duivel

We leerden Clinton Mata de voorbije jaren bij Charleroi, Genk en nu Club Brugge kennen als een bedrijfszekere rechtsachter, die zowel offensief als defensief zijn mannetje kan staan. Een waardige vervanger voor Thomas Meunier dus. Maar Mata heeft heel wat meer pijlen op zijn boog, zo leerden we in Sportweekend.

• Mata, de entertainer: "In elke grote club heb je stress, omdat er verwacht wordt dat je alle matchen wint. Dat is normaal. Maar dan is het ook belangrijk dat er iemand is die af en toe de stress kan verlichten."

• Mata, de muzikant: tijdens het titelfeest ontpopte Mata zich al tot DJ en aan de Sporza-ploeg laat hij ook zijn beste danspasjes zien, maar nu heeft hij met de piano een nieuwe hobby gevonden. "Ik ben geen hele goeie pianist, maar ik trek mijn plan. Het zorgt ervoor dat ik mij kan ontspannen, dat ik zen kan blijven."

• Mata, de metselaar: "Het is nog altijd een droom van mij om metselaar te worden, al is dat wel zwaar werk. Een vriend van mij doet het en die klaagt na zijn werk altijd over pijn, vooral in zijn rug. Maar die bouwsector spreekt mij wel aan."

• Mata, de verloren Rode Duivel: Mata werd gewoon in Verviers geboren en had dus ook voor de Belgische nationale ploeg kunnen uitkomen. Maar 7 jaar geleden koos hij voor Angola, het land waarvoor zijn vader nationale doelman was. "Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik geen spijt heb van die keuze. Maar wie kende 7 jaar geleden Clinton Mata? Niemand had toen kunnen voorspellen dat ik dit niveau zou halen."

• Mata, de dankbare profvoetballer: "In mijn tijd in Afrika heb ik zoveel erge dingen gezien dat ik nooit wil klagen over kleine pijntjes of ongemakken. Het zou een schande zijn dat wij als voetballer zouden klagen over wat dan ook."