Het is geen verrassing, de manier waarop Kasper Asgreen de E3 won. De tijdrijder reed in het slot weg uit een elitegroepje. "De wind stond schuin op kop, toen ik aanviel", legde de Deen van Deceuninck-Quick Step glunderend uit.
Asgreen was net bijgehaald door de achtervolgers na een solo van 1 uur. "Ik wist na die inspanning dat ik geen kans meer zou hebben in de laatste kilometer. Ik moest dus weg uit die groep en proberen alleen aan te komen als ik de koers nog wou winnen. Het was daar alles of niets."
Asgreen maakte gebruik van een verkeerseiland om rechts zijn metgezellen te verschalken. "Ik weet niet of ik ze verraste, maar dat eiland was alleszins de bedoeling om een kloof te slaan voor ze konden reageren."
"Het was voor iedereen een harde dag, iedereen zat op zijn limiet." Daar zorgde Asgreen natuurlijk zelf voor met zijn lange solo. Was dat een mission impossible? "Ik voelde me op dat moment goed en ook al de laatste weken. Ik was dus erg gemotiveerd vandaag en wilde er een harde koers van maken."
"Ik was niet bang om de wedstrijd vroeg te openen. Die lange solo was niet echt het plan, maar als je daar zit, moet je er het beste van maken."
De dominantie van zijn team was indrukwekkend: "Iedereen was erg sterk. Ik hoorde de anderen me aanmoedigen vanuit de achtergrond. Ik hoorde dat ze de andere jongens goed afstopten. Dat was de perfecte situatie. Zonder mijn teammaats was mij dit zeker niet gelukt."
Stybar: "Ik had een goeie dag, blij voor Kasper"
Wie achter Asgreen in de boter leek te trappen was Zdenek Stybar. De Tsjech verdedigde met verve zijn overwinning van 2019 (vorig jaar was er geen E3) en eindigde uiteindelijk 5e.
Stybar lachte in de studio van Sporza bij de beelden op de Taaienberg, waar Deceuninck-Quick Step de koers openbrak: "Dat was de afspraak dat we daar zouden beginnen. Het lukt niet elke keer dat de hele ploeg daar op dat cruciale moment vooraan kan zitten. Het was al een nummertje op zich dat wij daar met allemaal konden zitten."
Hoe kon het dat Asgreen nog die solo in zijn benen had? "Kasper kan gewoon blijven rijden. Dat heb je 2 jaar geleden ook in Kuurne gezien. Hij parkeert nooit."
"Toen hij wegsprong, kon niemand echt meer reageren. Het was ideaal. Tom Steels (ploegleider, red) zei in ons oortje dat als Kasper dat nog kon proberen, dat voor de ploeg een perfecte situatie zou zijn. Florian (Sénéchal) en ik zaten daar ook nog om na hem te gaan."
"Natuurlijk wil je graag ook zelf winnen, iedereen wil winnen, maar ik geniet ook van de zege van Kasper. Want 2 jaar geleden zat ik in die situatie."
Bram Tankink en Eddy Planckaert vonden in de studio dat Stybar de sterkste man in de koers was. "Dank u. Ik had een goede dag, net zoals in de Omloop, maar toen viel ik. In de Strade was ik niet zo goed, in de Tirreno en in Sanremo heb ik hard gewerkt voor de ploeg en nog extra stap gezet in de conditie."
Stybar zag Van Aert zich neerzetten op Tiegemberg. "De Tiegemberg is altijd zowat een rare klim", glimlacht de Tsjech. "Bij de verkenning denk je dat dat geen klim is, maar na zo'n harde koers is dat heel lastig, vooral de laatste 200 à 300 meter. Maar dat kan iedereen overkomen."
