Na het BK in Lokeren was er commotie over het akkefietje in de materiaalpost tussen Sweeck en Vanthourenhout. De materiaalpost speelde ook op het BK in 1993 een rol. Dat kwam aan bod in de aflevering van onze podcast Fichebak: hoe de materiaalpost evolueerde van foefelplaats tot professionele pitlane.
Paul Herygers gebruikt materiaalpost voor tactiek
De materiaalpost zoals we die nu kennen kwam er pas in 1999, daarvoor was de reglementering heel wat minder strikt. Dat buitte Paul Herygers in 1993 goed uit om voor het eerst Belgisch kampioen te worden.
"Ik noem het een straffe stoot", zegt Michel Wuyts in onze podcast. Herygers ging op het BK in Houthalen de finale in met Danny De Bie, die al 3 keer op een rij kampioen was geworden.
Herygers wist dat De Bie wellicht aan het langste eind zal trekken in een normale sprint en dus bedacht hij een tactiek: het cruciale moment van de koers zou zich in de materiaalpost afspelen.
Herygers had gezien dat zijn materiaalman, zijn toenmalige schoonvader Modest, voor de materiaalman van De Bie stond. En bij de laatste passage aan de materiaalpost haalde Herygers zijn trukendoos boven.
"Helemaal koosjer en loepzuiver was het niet"
Herygers had zijn banden laten oppompen voor de sprint en sloeg zijn slag in de materiaalpost. "Ik kom aan de materiaalpost, en ik zeg: ik ga daar keihard door rijden, door die post", doet Herygers het verhaal.
"Ik denk dat ik nooit sneller van mijn fiets ben gesprongen. De Bie werd daardoor gehinderd en kon geen fiets aanpakken. En als hij er een had gepakt, dan had ik misschien vijftien meter gehad, zo hard sprong ik van mijn fiets."
"Maar hij had geen nieuwe fiets gepakt en vanaf dan hield ik de benen stil, gedaan met trappen. Ik liet hem terug bijkomen. Omdat ik 100 procent zeker was: hij zit met een vuile, zwaardere fiets en ongepompte banden. Die kan mij niet kloppen. Ik durf op kop beginnen met sprinten."
"En de Paul klopte De Bie, die rapper was in de sprint. Met een reukje eraan, koosjer was dat niet en 100 procent loepzuiver ook niet. Maar het was de realiteit. Het was geen materiaalpost meer: het was vinnig zijn, op je hoede zijn, en slimme mannen in de post hebben. De slimme mannen waren altijd met die beste plaatsjes weg."
