Gisteren praatte Thibaut Courtois in onze online reeks Thuismatch over de hoogtes en laagtes in zijn carrière, vandaag laat hij een zeldzame keer in zijn hart kijken: over Madrid, zijn kinderen en de liefde en over het leven naast en na de sport.
In 2011 zette Thibaut Courtois op amper 19-jarige leeftijd de stap naar het buitenland. Sindsdien leefde hij in miljoenensteden Londen en Madrid. Vooral aan die laatste stad heeft hij zijn hart verpand. Het was nochtans geen liefde op het eerste gezicht.
"Toen Chelsea voorstelde om mij aan Atletico uit te lenen, voelde ik meteen dat ik dat moest doen. Dat was een speciale keuze, want ik was alleen, kon geen Spaans en was niet zeker dat ik zou mogen spelen."
"De eerste 2 weken zat ik op hotel in Madrid en heb ik zelfs geweend. Ik zat alleen op mijn kamertje en zag Genk de Supercup winnen. Ik was blij dat ik nadien naar de nationale ploeg kon."
"Maar geleidelijk aan werd mijn Spaans beter, omdat de jongens van Atletico zagen dat ik alleen was en mij overal mee naartoe namen. Nu praat ik meer Spaans dan wat anders, Nederlands praat ik eigenlijk alleen nog als ik aan het gamen ben met vrienden of berichtjes stuur."
"Als ik beter gestudeerd had dat jaar, was ik misschien 3e doelman bij Hoffenheim"
Nu, bijna 10 jaar later, beseft Courtois hoe belangrijk die keuze voor Atletico destijds was. "Dat was de belangrijkste beslissing in mijn leven. Als ik niet naar Atletico was gegaan, dan zou ik dit niet bereikt hebben."
"Anders word ik door Chelsea uitgeleend aan Genk en je weet niet hoe dat jaar zou verlopen zijn. Nu win ik de Europa League met Atletico en speel ik in de zomer de Europese Supercup tegen Chelsea."
"Als ik bij Chelsea was gebleven, was ik het seizoen erop misschien uitgeleend aan een club uit de Championship in Engeland en weet je niet of je diezelfde evolutie had gemaakt."
"Het jaar dat ik onder Vercauteren begon te spelen bij Genk , was ik aan het twijfelen over een aanbieding van Hoffenheim. Maar ik moest mijn 6e middelbaar opnieuw doen en ik wou liever mijn school afmaken en blijven voetballen in Genk."
"Als ik toen beter gestudeerd had, dan zat de kans erin dat ik naar Hoffenheim was gegaan. Dan was ik misschien derde of vierde keeper geweest bij Hoffenheim. Dat zijn bepalende momenten, de keuzes die je maakt. Als ik niet naar Atletico was gegaan, zat ik wellicht niet hier te praten met jou."
"Ik zou niet terug in Bilzen kunnen wonen"
Thibaut Courtois heeft het huis dat hij sinds zijn komst naar Real betrekt al grondig gerenoveerd. "Het begint stilaan op zijn plooi te komen. Toch ben ik van plan om hier een bouwgrond in de buurt te kopen om daar dan mijn droomhuis op te bouwen, het huis waar ik kan wonen tot ik sterf."
"Ik hou van Spanje en van deze stad. Hier wonen gezellige mensen en het leven is niet té duur, zoals in Londen. En je kunt hier lekker eten", zegt Courtois, waarna hij als een volleerde toeristische gids zijn favoriete adresjes in de stad opsomt.
"Ik zou niet terug in Bilzen kunnen gaan wonen. Ik ben graag thuis, maar dan wel voor 2 à 3 dagen. Daarna begin ik mij te vervelen."
Ik wil hier een bouwgrond kopen en daar mijn droomhuis op bouwen, het huis waar ik tot mijn dood kan wonen.
"Wat ik nog mis? Een vriendin misschien?"
Het leven lijkt Thibaut Courtois toe te lachen. Wat heeft hij nodig om nóg gelukkiger te zijn? "Een vriendin, misschien? Liefst iemand die zelf ook succesvol is. Iemand met ambitie spreekt mij aan."
"Maar momenteel voel ik mij goed op mijn eentje. Ik heb ook de liefde van mijn kinderen." Adriana en Nicolás zijn inmiddels 5 en 3 jaar. Ze wonen afwisselend bij hun moeder en hun vader.
"Ik heb nog een heel goeie relatie met hun mama. Als het moet - omdat ik bijvoorbeeld een match moet spelen - kunnen we van week wisselen. Natuurlijk is het niet altijd makkelijk geweest en hebben we onze ruzies gehad. Maar de kinderen zijn het belangrijkste en zetten we altijd op 1. Zo vieren we verjaardagen nog altijd samen, opdat de kinderen beseffen dat we toch een familie zijn."
"Ik hou ervan om mijn kinderen 's ochtends zelf naar school te brengen. Om even met hun directrice te praten bijvoorbeeld. Ik hou ervan om de normale dingen te kunnen doen."
Beseffen Adriana en Nicolás dat hun vader profvoetballer is? "Mijn dochter begint het meer en meer te begrijpen. Na een match vraagt ze dan: "En, heb je gewonnen?" En als dat dan zo is, dan juicht ze. Ze beginnen het dus stilaan te beseffen, al weten ze natuurlijk niet hoe groot Real Madrid is."
Wat na het voetbal?
De kans dat Courtois na zijn carrière in Madrid blijft, is dus groot. Ook wat hij daarna zou kunnen doen, krijgt beetje bij beetje vorm. En het heeft misschien wel iets te maken met gamen.
Courtois is een fanatieke gamer en specialiseerde zich de voorbije jaren in racespelletjes. "Eerst koop je dan een stuur, maar na een tijdje heb je ook een racezetel en al. Nu rijd ik mee in een competitie, zij het onder een andere naam. Elke donderdag en vrijdag zijn er races voor het kampioenschap."
Courtois kocht zich ook in in Dux Gaming, een esportsbedrijfje dat steeds meer begint te vertakken. "Ze hebben de beste esporters van Europa onder dak, maar hebben ook een ploeg uit de Spaanse 3e klasse gekocht."
"Dat is iets wat mij aanspreekt, daar wil ik na mijn carrière misschien meer mee doen. Dat geldt ook voor de dj-school in Hasselt. Dat zijn mooie projecten, die aan het groeien zijn."
"Ik heb met Madrid ook al gesproken om aan hun universiteit een soort business-cursus te volgen. Ook daar kan ik dus de komende jaren mijn vrije tijd aan besteden."