Renaat Schotte: "Ook als Primoz Roglic dinsdag een minuut pakt, is hij nog niet veilig"

Een antwoord formuleren op de vraag wie deze Vuelta zal winnen, is bijzonder moeilijk. Er zijn nog 4 kandidaten en voor elke renner valt er wel iets te zeggen.

Voor de buitenwereld is Primoz Roglic de grote favoriet, maar de voorbije grote rondes hebben ons geleerd dat we heel voorzichtig moeten zijn met zulke conclusies.

Omwentelingen in de slotweek van een grote ronde zijn blijkbaar meer gangbaar dan een tijd geleden.

En voor de 3 topkandidaten - Daniel Martin schat ik iets minder in - valt wel een zaak op te stellen.

Bij Primoz Roglic (Jumbo-Visma) denk je natuurlijk meteen aan de tijdrit van dinsdag. Daar heeft hij een streepje voor op de anderen, maar de vraag is hoe groot het verschil zal zijn.

Hij kan de grootste kloof tot dusver uitbouwen, maar dan is hij nog altijd niet veilig. Dat heeft de etappe van zondag op de Angliru aangetoond, waar hij toch een beetje mottig over de finish kwam.

Als hij zaterdag - de laatste aankomst bergop - ook een mindere dag heeft, dan zal er misschien veel vroeger aangevallen worden en zal de schade groter zijn.

Zelfs als hij in de tijdrit een minuut pakt, dan mag hij nog geen veilig gevoel hebben. Een bergrit op de voorlaatste dag van een grote ronde is ook totaal anders dan een bergrit in het begin. Dan wordt het do or die: er is geen weg terug.

Primoz Roglic beschikt bovendien over het sterkste team, maar niets zegt dat die verhoudingen zo blijven. Het zou niet de eerste keer zijn dat Ineos in de derde week nog met mannen op de proppen komt, zoals Rohan Dennis dat ook deed in de Giro.

Richard Carapaz (Ineos) heeft het voordeel dat hij op de Angliru beter was dan Roglic, maar het verschil was nu ook niet zo groot dat hij zijn eventuele achterstand na de tijdrit glansrijk zal goedmaken. 

Hugh Carthy (EF) is een groot vraagteken. Hij heeft nog nooit op dit niveau gekoerst in een periode van 3 weken. Maar dat kon je ook over Tao Geoghegan Hart in de Giro zeggen.

Het ziet er bij hem niet uit, maar hij gaat vooruit en kan sterven op de fiets. Als hij zoals gisteren straks ook weer de beste klimmer is, dan kan hij nog meer uitlopen op La Covatilla zaterdag. Maar dinsdag zullen we al zien wat zijn tijdrit waard is.

Daniel Martin (Israel Start-Up Nation) zal het me niet kwalijk nemen als ik zeg dat hij de meest kleurloze kanshebber is, maar hij fietst overal tussendoor en valt nooit weg. Hij zal dinsdag tijd verliezen, maar na de Tour en de Giro durf ik niet meer te zeggen dat hij kansloos is.

In de derde week worden de waarheden van de eerste en tweede week vaak overboord gegooid. Het zou fijn zijn als deze situatie min of meer gehandhaafd blijft tot zaterdag, maar ik durf voor niemand mijn hand in het vuur te steken.

De tijdrit van morgen is vlak, maar op het einde wacht een korte en zeer lastige helling. Er is een mogelijkheid om aan de voet nog van fiets te wisselen.

Dat zal suspens veroorzaken, denk maar aan wat er op La Planche des Belles Filles gebeurd is. De wissel van Roglic was daar ongelukkig en op één beklimming kun je veel tijd goedmaken of consolideren.

De stress zal bij de Sloveen wel veel minder aanwezig zijn dan in die Tour. Er volgen na dinsdag nog kansen. De Vuelta is dinsdagavond nog niet gedaan, in tegenstelling tot de Tour na die tijdrit in de Vogezen.

Maar iedereen gaat er natuurlijk wel van uit dat Roglic dinsdagavond in het rood staat. Als hij dat niet doet, dan is hij de grote verliezer.

Ik denk evenwel niet dat hij met knikkende knieën aan de start zal staan. Zijn mindset is in deze Vuelta anders dan in de Tour. Roglic lijkt zelfverzekerd en ontspannen, al kan dat ook een masker zijn.