Remco Evenepoel kan aan een nieuwe fase in zijn revalidatie beginnen: de jongeling van Deceuninck-Quick Step heeft vanmiddag het ziekenhuis in Herentals verlaten. "We gokken op een half jaar voor ik top zal zijn, maar dat heb ik er voor over", vertelde het goudhaantje.
Remco Evenepoel heeft ziekenhuis verlaten: "Gok op een halfjaar om weer top te zijn"
Home sweet home
Na een week in het ziekenhuis van Herentals mocht Evenepoel weer naar huis.
Op zaterdag 15 augustus kwam de favoriet zwaar ten val tijdens een afdaling in de Ronde van de Lombardije.
Hij viel over een muurtje in de afgrond. Daarbij liep hij een bekkenbreuk op, waardoor zijn seizoen voorbij is. Vorige maandag werd hij overgebracht naar het ziekenhuis in Herentals.
"Ik kom naar huis", meldde hij vanochtend kort op Facebook en Instagram. Vader Patrick Evenepoel reageerde al snel. "Een dag om naar uit te kijken! Home Sweet Home. Samen komen we terug."
Evenepoel: "Ik trek me op aan het gegeven dat ik er nog ben"
"Het gaat al veel beter dan vorige week", vertelde een opgewekte Remco Evenepoel aan de verzamelde pers in Herentals.
"De pijn is afgenomen en ook de medicatie is afgebouwd. Het betert. Ik ben er nog en daar trek ik me aan op. Ik heb geen verlamming en ik leef nog. Dat is voor mijn familie het belangrijkste."
"Vorige week zette ik op de dag van het BK tijdrijden mijn eerste stappen, op de dag van het EK mag ik naar huis. Ik kon die twee koersen winnen, maar dit voelt als een persoonlijke overwinning."
"Momenteel moet ik nog rusten", zegt Evenepoel over zijn herstel. "De breuken moeten herstellen."
"Ik moet zeker tot eind september zo goed als neerliggen. Af en toe mag ik eens stappen, maar dat is het maximum. Voor een renner zijn het vrij ingewikkelde breuken die 200 procent moeten zijn voor ik op een zadel kan zitten."
"Ik hoop dat het me geen bloed kost, maar wel veel zweet en tranen. Het wordt nog een lange en harde weg. We gokken op een half jaar voor ik top zal zijn, maar dat heb ik er voor over. Zoals ik al zei: ik trek me op aan het gegeven dat ik er nog ben en dat ik nog kan bewegen."
