The Special One is opnieuw neergestreken in Londen: José Mourinho is de nieuwe coach van Tottenham. Geert Heremans, al jaren Tottenham-watcher op onze redactie, verduidelijkt voor ons de koerswijziging bij de Spurs. "De eenheid in de groep was aangetast."
"You're not so special anymore"
Veel Tottenham-supporters staan argwanend tegenover de komst van "The Special One". Bij vorige bezoeken van Mourinho aan White Hart Lane, met Chelsea en later met United, werd Mourinho wel eens uitgelachen en bespot omdat hij de laatste jaren zelden kon winnen op "The Lane".
Zeker toen hij coach was van Chelsea werd hij vaak weggehoond. En toen Tottenham in 2018 nog met 0-3 ging winnen op Old Trafford zongen de Spurs-fans uit volle borst "You're not so special anymore". Er dient wel bij gezegd dat Mourinho slechts 5 keer verloor van Tottenham in 22 ontmoetingen. Dat plaatst het toch wat in perspectief.
De fans vrezen vooral dat er onder Mourinho een ander soort voetbal zal te zien zijn, dan onder Mauricio Pochettino. Onder Pochettino ging men toch veel meer uit van het eigen balbezit en een zeer verzorgde opbouw van achteruit, met veel dominantie aan de bal. Onder Mourinho zal het spel dan wel perfect georganiseerd zijn, maar met de nadruk op het defensieve en meer loerend op de counter.
In 5 succesvolle jaren, kon Pochettino geen enkele prijs pakken. En dat is toch waar iedere Spurs-fan naar snakt.
Langs de andere kant is het wel een coach die bewezen heeft prijzen te kunnen pakken. Zelfs bij Man United, pakte hij in zijn eerste seizoen de League Cup en de Europa League, om nog maar te zwijgen van zijn zes landstitels (Chelsea, Inter en Real) en zijn twee Champions League-trofeeën (Porto en Inter).
En laat dat nu net het grote manco zijn van Pochettino. In 5 succesvolle jaren, kon de Argentijn geen enkele prijs pakken. En dat is toch waar iedere Spurs-fan naar snakt. Hun laatste trofee is de League Cup uit 2008 en daarvoor moeten we zelfs al terug naar 1991 toen ze de FA Cup wonnen.
Als Mourinho voor prijzen kan zorgen, dan zullen die supporters zeker snel zijn naam scanderen. Maar laat hij eerst al eens beginnen met een paar matchen te winnen in de Premier league, zaterdagmiddag bijvoorbeeld in de derby op West Ham. Dat is echt een match om geweldig naar uit te kijken.
De wurggreep van voorzitter Daniel Levy
Na vijf succesvolle jaren onder Pochettino kan je als club 2 dingen doen:
Ofwel sluit je de cyclus vorige zomer af, door van trainer te veranderen. Pochettino gaf zelf vlak voor de Champions League-finale al aan dat hij misschien wel iets anders wou gaan doen bij eventuele winst van die finale. Toen stuurde de Argentijn al een signaal de
wereld in dat er bij Spurs best het een en het ander moest veranderen, misschien zelfs zonder hem. Maar voorzitter Daniel Levy had blijkbaar geen oren naar dat signaal.
Ofwel hou je de succescoach toch bij de club en verander je een groot deel van de spelerskern. Daarmee bedoel ik dat de kern grondig opgefrist had moeten worden, met een 8-tal inkomende én een 8-tal uitgaande transfers. Ook had er veel eerder duidelijkheid moeten komen voor enkele jongens met een aflopend contract (Eriksen, Alderweireld, Vertonghen, etc.), maar door de afwachtende houding van de voorzitter is die duidelijkheid er nooit gekomen. Dat heeft de eenheid binnen de groep aangetast.
Tottenham heeft geen van beide gedaan. Slechts 3 spelers werden aangetrokken (Ndombélé, Sessegnon en Lo Celso) en de trainer is ook gebleven. Daardoor is dit voor Pochettino en zijn spelersgroep echt wel het jaartje teveel. De spelers zijn duidelijk minder gemotiveerd en zijn ver verwijderd van hun beste vorm. Naast Kane, Alli en de ongelukkige Lloris delen ook Rode Duivels Vertonghen en Alderweireld in de malaise.
Daarbij komt ook nog dat het prachtige en splinternieuwe stadion zoveel duurder is uitgevallen dan voorzien, waardoor Levy echt niet geneigd is om meteen veel te investeren in nieuwe spelers. En het is uiterst twijfelachtig of dit de volgende jaren wel zal gebeuren.
Dus moest de trainer toch maar de deur uit, hoewel dit de club ook ettelijke miljoenen zal kosten, gezien de Argentijn nog een contract van 4 jaar had. Het is duidelijk dat de moeilijke reputatie van Levy aan de onderhandelingstafel zich tegen hem én tegen de club begint te keren. Makelaars en spelers kiezen liever voor een andere club dan met Levy aan tafel te zitten.
Geert Heremans
