Steve Darcis heeft gisteren op zijn 35e zijn afscheid van het tennis aangekondigd. De Australian Open wordt zijn laatste toernooi. Darcis zal vooral het geheugen ingaan als "Mister Daviscup", maar hij kende nog hoogtepunten. Zoals zijn stunt tegen Rafael Nadal op Wimbledon in 2013. "In teamverband leefde hij helemaal op", vertelt tennisjournalist Dirk Gerlo over de blessuregevoelige tennisser.
Darcis gaf gisteren een persconferentie in Antwerpen, waar hij dus komende week in de European Open voor het laatst in België zal actief zijn. Dirk Gerlo kadert de tennisser Steve Darcis: "Ik heb Darcis leren kennen als iemand die passioneel leefde voor zijn sport, als een heel integere, innemende prof, die zeer bescheiden bleef en heel bereikbaar was ook."
"Wat me altijd is bijgebleven, is een Daviscupontmoeting in 2006 in Bratislava tegen Slovakije. Darcis was zelf geblesseerd, maar hij kwam als supporter op krukken naar de ontmoeting kijken. Hij wou zijn ploegmaats niet in de steek laten. Ik heb nooit een speler zo een inspanning weten te leveren."
"In teamverband leefde hij helemaal op. Hij was de perfecte teamspeler. Hij heeft vaak het verschil gemaakt in de vijfde en beslissende match. Twee keer voor het behoud in de Wereldgroep bijvoorbeeld, maar ook in 2015 in Vorst Nationaal in de halve finale tegen de Argentijn Federico Delbonis en in 2017 op de Heizel tegen Jordan Thompson van Australië, ook in de halve finale."
"De nederlaag in de finale van 2017 tegen Lucas Pouille in Rijsel heeft heel zwaar op hem ingehakt. Toen sukkelde hij al zwaar met zijn elleboog. Het is eigenlijk nooit meer goed gekomen."
"Op termijn kan hij voor het Belgische tennis nog veel betekenen"
"Die blessuregevoeligheid heeft zijn carrière deels bepaald. Noem een lichaamsdeel en hij is eraan geblesseerd geweest. Maar zijn wilskracht om telkens terug te komen was fenomenaal."
"Toen hij nog maar 400e stond op de ATP-ranglijst, begon hij helemaal onderaan op het Future-niveau aan zijn comeback. Hij schuimde week na week de kleinste toernooien af."
"Maar hij heeft ook veel grote namen geklopt, zoals Monfils, Fognini, Berdych, Joezjny, Gasquet, Stepanek, Dimitrov, Anderson, Thiem, Goffin, Roddick, Baghdatis, Björkman, Söderling, en natuurlijk Rafael Nadal op Wimbledon. Behoorlijk indrukwekkend."
"Als Darcis 10 centimeter groter was geweest, en vooral, als zijn lichaam iets minder broos was geweest, dan had zijn carrière er helemaal anders uit gezien en zou hij behoorlijk wat hoger zijn geraakt dan plaats 38."
"Ik denk dat hij straks een prima coach wordt. Hij deed dat al met veel inzet voor bijvoorbeeld Yanina Wickmayer. Op termijn kan hij voor het Belgische tennis nog veel betekenen."
Noem een lichaamsdeel en hij is eraan geblesseerd geweest. Maar zijn wilskracht om telkens terug te komen was fenomenaal.
De hoogtepunten van Darcis in beeld:
2007: eerste ATP-titel in Amersfoort
2007 is het doorbraakjaar van Steve Darcis. In de zomer wint hij zijn allereerste ATP-toernooi. Darcis knokt zich door de kwalificaties, raakt op de hoofdtabel en wint meteen zijn eerste grote titel. Hij staat 297e op de ATP-ranglijst. In datzelfde jaar neemt hij ook een eerste keer deel aan een grandslamtoernooi, de US Open.
2008: Titel nummer 2 (en nummer laatst) in Memphis
Ook het jaar erop blijft Darcis onder stoom. Hij wint in maart zijn tweede ATP-titel in Memphis. Hij klopt er Robin Söderling in de finale in twee sets. In juli staat hij ook opnieuw in de finale in Amersfoort, maar dit keer verliest hij. Zo blijft het bij twee toernooizeges op het hoogste niveau. In de rest van zijn carrière raakt hij ook nooit meer in een ATP-finale. Darcis sluit het jaar af als nummer 61 van de wereld.
2013: De stunt tegen Rafael Nadal in Londen
Op grandslamtoernooien raakt Darcis nooit in de tweede week. Zijn beste resultaten zijn een derde ronde op Roland Garros in 2013 en een derde ronde op de Australian Open in 2017. Maar de Belg zorgt op het toernooi in Wimbledon wel voor een van de grootste verrassingen. Hij wipt in 2013 Rafael Nadal in de eerste ronde. In drie sets stuurt hij de Spanjaard wandelen. Nadal was op dat moment al 22 matchen ongeslagen en verloor nog nooit in de eerste ronde op een grandslamtoernooi. Het toernooi eindigt wel met een anticlimax, want Darcis moet geblesseerd verstek laten gaan voor de tweede ronde.
2015 en 2017: Zijn mooiste zeges als Mister Daviscup
Steve Darcis mag in zijn carrière ook twee keer naar de Olympische Spelen (2008 en 2012), maar wat iedereen vooral zal bijblijven zijn de matchen van Darcis in de Daviscup. Meer dan eens trekt hij de Belgische ploeg in de beslissende momenten over de streep. De mooiste matchen zijn misschien die in de halve finales in 2017 en 2015. Hij schenkt ons land telkens een finaleplaats.
Maar ook de jonge Darcis is al van goudwaarde voor de Belgische ploeg. Zo wint hij in 2013 zijn twee enkelspelen tegen Israël, zodat België in de Wereldgroep kan blijven en in 2009 promoveert hij met België door Boebka junior te kloppen.
Maar een Daviscupeindzege staat niet op zijn palmares
Twee keer mag Steve Darcis met België dus de finale van de Daviscup spelen, maar het wordt telkens net niet. In 2015 speelt hij aan de zijde van David Goffin het dubbelspel, maar ze zijn niet opgewassen tegen de broers Murray. De beker gaat naar de Britten.
In 2017 staat Darcis in Rijsel op de baan in de beslissende vijfde wedstrijd. Hij neemt het op tegen de Fransman Pouille, maar verliest kansloos. Na afloop kan hij zijn tranen niet bedwingen.
