Chantal Blaak zorgt voor Nederlandse triomf in Strade Bianche, pech voor Kopecky

Na een gezapig begin fietste Lotte Kopecky via een duo-aanval al snel een voorsprong van een minuut bijeen. Het peloton besefte dat het moest reageren en deed dat ook. Al snel verloren de 2 leidsters terrein en kort voor de steile 'Monteaperti' werden ze dan ook opnieuw gegrepen.

Het grote pak brokkelde uit elkaar en met alle favorieten nog vooraan in de wedstrijd kregen we een droomscenario te zien. Ook titelverdedigster Van Vleuten was mee, maar al snel werd duidelijk dat de Nederlandse geen 3e zege op rij zou boeken in Toscane. 

Toch was het Van Vleuten die samen met Vos als eerste probeerde weg te geraken, maar meer dan 10 seconden reden ze niet bij elkaar. Ook Kopecky verscheen plots weer in de kopgroep, maar na een onsuccesvolle aanval van Van der Breggen moest ze uiteindelijk met materiaalpech afhaken.

De hergroepering was het sein voor Team SD Worx om een nieuwe kaart op tafel te gooien. Chantal Blaak sprong weg met een snedige aanval en kreeg Longo Borghini mee in haar zog. Met nog 4 kilometer te rijden en een bonus van 15 seconden leek de winnares vooraan te zitten.

Toch had Blaak een extra troef, want in de achtervolgende groep zaten ook nog ploeggenotes Van der Breggen en Vollering. Het gepoker kon dus beginnen en de Nederlandse parkeerde zich rustig in het wiel van Longo Borghini op weg naar de steile slotklim.

Op 500 meter van de streep achtte Blaak haar moment uiteindelijk gekomen en liet ze haar Italiaanse metgezel met een krachtige eindjump ter plaatse achter. Nederland boven in Siena, want met ook nog Van der Breggen en Van Vleuten stonden er 3 Nederlandse rensters in de top 5. 

Kopecky eindigde uiteindelijk 17e, maar na alweer een puike prestatie mag het duidelijk zijn dat de Belgische kampioene in bloedvorm verkeert.

Chantal  Blaak (winnares): "Ik voelde me zeer goed, maar het was niet de bedoeling dat ik vandaag zou winnen", reageerde Blaak na de aankomst.

"Iedereen van de ploeg was zeer gemotiveerd en vanaf het begin verliep de wedstrijd eigenlijk zoals we wilden. In de slotfase hadden we ook nog vier rensters uit ons team, dus dan speel je het natuurlijk ook tactisch."

"Ik viel aan omdat het mijn beurt was, maar toen ik zag dat Longo Borghini me kon volgen, was ik wel wat bang. In de laatste kilometer voelde ik dat ze op haar tandvlees zat en ik nog iets over had en dus viel ik nog eens aan."

Longo Borghini (2e): "Toen ik zag dat Blaak nog steeds in mijn wiel zat op de slotklim wist ik dat het moeilijk zou worden om te winnen", gaf Longo Borghini toe in haar interview.

"Uiteindelijk had ze in de laatste kilometer gewoon betere benen dan mij en daarom verdient ze deze overwinning ook. Dit is een zeer mooie en speciale wedstrijd. Het zal haar dan ook deugd doen dat ze deze op haar palmares kan schrijven."