Tadej Pogacar is baas boven baas in adembenemende Ronde van Vlaanderen, Van der Poel en Van Aert passen
Tadej Pogacar (UAE) heeft op zijn 24e met de Ronde van Vlaanderen een 3e monument (na Luik en 2x Lombardije) op zijn palmares gezet. Onder impuls van Mathieu van der Poel moest Wout van Aert als eerste van de Grote Drie lossen op de Kruisberg, maar op de ultieme beklimming van de Oude Kwaremont moest Van der Poel zelf ook als laatste kleur bekennen na een demarrage van Pogacar in een magistrale Ronde.
De 107e Ronde van Vlaanderen in een notendop:
- Winnaar van de dag: De moderne versie van de Kannibaal in dit peloton is definitief opgestaan. Tadej Pogacar is nog maar 24, maar is na Louison Bobet en Eddy Merckx nog maar de derde coureur die Tour-winst en de Ronde van Vlaanderen kan combineren. En dat met de meest stijlvolle partituur.
- Verliezers van de dag: Het is niet dat al het moois van de voorbije weken in het niets verdwijnt, maar dit was niet de Ronde van Jumbo-Visma. Tactisch lieten ze steken vallen, al was het uiteindelijk een eerlijke koers en belandde iedereen min of meer op zijn plaats.
- Cijfer van de dag: Een gemiddelde van 44,1 km/u na een zinderende koers van 273 kilometer. Dit was de allersnelste editie in de geschiedenis, een koers die geen enkele kilometer is stilgevallen. Dit was pure propaganda, nog maar eens.
Razendsnelle Ronde met tal van verhalen
Een finale avant la lettre van ruim 100 kilometer.
Door de felle zij- en rugwind ontpopte deze 107e Ronde zich tot een ziedende vliegmeeting met een waanzinnig gemiddelde van 49 km/u na 2 uur. Dat kon niet zonder gevolgen blijven.
Vrijwel elke favoriet trok met een streep op de carrosserie naar de hellingenzone.
Een nonchalante Mathieu van der Poel lag te tukken bij een waaierslag en moest de helft van zijn equipe in een jacht van een 20-tal kilometer opsouperen. Een dure rekening, zo zou later blijken.
Tadej Pogacar zat dan weer in de verdrukking nadat hij was opgehouden door een val, Wout van Aert kuste zelf het asfalt.
Gelukkig was de Jumbo-kopman ondanks een bebloede knie niet het zwaarste slachtoffer bij dat slagveld, veroorzaakt door een bowlingbal van Bahrain Victorious. Boosdoener Filip Maciejuk werd terecht uitgesloten.
Pogacar schift op de Kwaremont en de Koppenberg
Tussen alle incidenten door trok een elftal sluipschutters richting de kopgroep.
De belangrijkste mannen met een neus voor het juiste moment net na de Molenberg: Nathan Van Hooydonck, Matteo Trentin, Kasper Asgreen, Neilson Powless, Mads Pedersen, Fred Wright, Matteo Jorgenson en Stefan Küng.
Alpecin-Deceuninck had de slag weer gemist en speelde - bij gebrek aan manschappen - blufpoker.
Het kransje sterrenmateriaal liep richting de voorlaatste Oude Kwaremont zelfs 3 minuten weg van de kudde rond De Grote Drie, waar het wachten was op de Big Bang van Pogi.
Die kwam er ook op zijn speeltuin. Verwoestend, want niemand had een antwoord.
Maar de Sloveen gebruikte zijn verstand, liet zijn Champions League-vrienden terugkeren en gooide de laatste ballast - in casu Christophe Laporte en Tom Pidcock - overboord op de Koppenberg.
Van Aert en Van der Poel kunnen het beest niet volgen
Met z'n drieën dan maar richting de kop van de koers? Toch niet, want uitgerekend Van der Poel draaide Van Aert de nek af op de Kruisberg.
Hij had er zijn Waterloo gevonden, Van der Poel belandde op zijn beurt ook aan het Sloveense spit op de Oude Kwaremont.
Pogacar veegde alles en iedereen op een hoopje, peuzelde de laatste aanvallers op en begon aan zijn afsluitende tijdrit van zo'n 15 kilometer.
Een taaie Van der Poel hield hem nog even aan het lijntje, maar in dit man-tegen-man-gevecht won gewoon de allersterkste van het pak na een beeldschone Ronde, tevens de allersnelste in de geschiedenis.
Van der Poel was een eervolle runner-up, Pedersen schopte Van Aert net van het podium.
