Na een spannende ontknoping heeft Edward Theuns de Bredene Koksijde Classic op zijn naam gezet. Na een sterke sprint viel hij in de armen van zijn vriendin en zoontje. "Het is niet makkelijk, maar soms komt alles samen op de juiste manier."
Na een droogte van bijna 4 jaar heeft Edward Theuns zijn handen nog eens in de lucht mogen steken. Theuns was de sterkste van een kopgroep in de Bredene Koksijde Classic, die het peloton net voorbleef.
Na zijn overwinning was Theuns wat emotioneel. "Het is echt ontlading. Ik vind mijn rol als lead-out superleuk, maar mijn zoontje begint meer en meer te beseffen wat het is. De voorbije weken vroeg hij vaak of ik gewonnen had."
"Dan moet ik keer op keer uitleggen dat het mijn taak is om Jonathan Milan te helpen winnen. Ergens doet dat pijn. Ik krijg niet vaak de kans, maar vandaag voelde ik me super."
De vorige overwinning van Theuns was al bijna 4 jaar geleden. Toen was zijn zoontje Scott nog niet geboren. "Het is onbeschrijfelijk. Ik ben superblij. Ik wil mijn vriendin en zoontje bedanken voor de steun."
Ik krijg niet vaak de kans, maar vandaag voelde ik me super.
"Het is niet makkelijk, maar soms komt alles samen op de juiste manier."
Die juiste manier bleek vanuit de kopgroep te zijn, al was het nog nipt op het einde. "Ik begon me een beetje op te jagen tijdens de lokale rondes omdat we reden alsof we 2 minuten voorsprong hadden."
"Maar het gat was klein en ik dacht dat Florian Vermeersch of Alec Segaert nog zou aanvallen. Dan had ik Jakob Söderqvist nog, maar ik zei hem dat hij vol moest rijden toen het peloton dicht kwam. Ik moet hem bedanken voor zijn werk in de laatste kilometers."
De sprint van Theuns deed wat denken aan die van zijn ploegmaat bij Lidl-Trek Jonathan Milan. Theuns zette heel vroeg aan. "De finish is wat verraderlijk met die laatste bocht. Ik wilde niet te lang wachten en ingesloten raken. Mijn benen gaven vertrouwen, ik ben blij dat ik het kon afmaken."
