Serneels wordt tegen Hongarije gevierd voor 150e cap: "Zijn werk achter de schermen is niet te onderschatten"
Dinsdag winnen tegen Hongarije zou een mooi cadeau zijn. Voor de EK-ambities van de Red Flames zelf, maar ook voor hun bondscoach Ives Serneels. De Belgische trainer heeft al 150 interlands achter de rug. "Hij krijgt soms te weinig krediet", zijn zijn speelsters lovend.
Voor de terugwedstrijd van de Red Flames (dinsdag) tegen Hongarije zullen alle ogen even gericht zijn op Ives Serneels.
Het tweeluik voor het behoud in de hoogste divisie van de Women's Nations League heeft een bijzonder randje voor de Belgische bondscoach. In de heenwedstrijd rondde hij de kaap van de 150 interlands. Morgen volgt een huldiging voor de aftrap.
"We gaan er een mooie avond van maken", vertelt de fiere trainer, die zijn carrière als bondscoach in mei 2011 begon met een overwinning (1-0) tegen Noord-Korea. Nu, ongeveer dertien jaar later, mag Serneels terugkijken op een mooi parcours met de Flames.
"De hoogtepunten van mijn tijd als bondscoach? In de Nations League hebben we een wereldprestatie neergezet door op 1 maand zowel Engeland als Nederland te kloppen. En daarnaast hebben we ook twee keer aan een EK kunnen deelnemen. Dat zijn toch drie momenten die in het geheugen gegrift staan."
Op korte termijn is het doel heel duidelijk: de kwalificatie voor het EK.
De Belgische vrouwen klommen de laatste jaren ook stelselmatig op tot de internationale (sub)top.
"We zitten nog niet op het niveau van de echte kleppers. Zo hebben we in de Nations League bij momenten echt boven ons niveau gespeeld. Nu moeten we blijven werken om onze constante naar dat level te tillen", blijft Serneels nuchter.
En dan is the sky the limit voor de Flames? "Op korte termijn is het doel heel duidelijk: het jaar 2024 staat in teken van de kwalificatie voor het volgende EK."
"En als ik mag dromen, hoop ik dat we met de federatie - die hier keihard voor aan het werken is - het WK ook nog naar België kunnen halen. Het zou ook schitterend zijn als ik daar nog deel van zou kunnen uitmaken."
"We hebben vorig jaar al het EK U19 in eigen land gespeeld ... Dat zijn zaken waar ik tien jaar geleden niet van durfde te dromen. Het toont aan dat we als federatie ons best hebben gedaan om het vrouwenvoetbal op de kaart te zetten. Dat is een werk van vele handen geweest."
Toch mag ook de hand van Serneels zelf in die evolutie niet onderschat worden, volgens Tessa Wullaert - die het parcours van de Flames van dichtbij heeft mogen meevolgen.
"We zijn gestart op de bodem en zijn - met veel ups en downs - naar boven geklommen, met twee EK's en een goede Nations League-campagne als gevolg. Daar heeft Serneels mee voor gezorgd."
"En minstens even belangrijk: zijn werk achter de schermen is niet te onderschatten. Hij krijgt soms wat te weinig krediet voor wat hij doet voor het Belgische vrouwenvoetbal. We mogen toch trots zijn op waar we nu staan."
"Inderdaad, hij is voor het Belgische vrouwenvoetbal an sich zeer belangrijk", pikt Justine Vanhaevermaet in. "We moeten dankbaar zijn dat we iemand als Serneels hebben."
