Renaat Schotte trekt 5 conclusies na de Ronde van de Algarve: "Remco 3.0 en karakterman Van Aert"

Van zijn drie eindzeges in de Algarve was dit volgens mij de makkelijkste voor Remco Evenepoel. Bovendien heeft hij nog geen hoogtestage gedaan, dus er zit nog heel veel marge op. Dat betekent dat hij zeer goed uit de winter is gekomen.

Eigenlijk heeft hij nooit de controle over de wedstrijd verloren. Hij wordt bergop dan wel twee keer geklopt door Daniel Felipe Martinez, maar telkens is daar een verklaring voor.

De eerste keer begon Evenepoel er te vroeg aan en in de slotrit had hij schakelproblemen. Dat zijn details die over winst of verlies beslissen, maar hij zat wel gewoon in het wiel. Daar maak ik mij dus geen zorgen over.

Wat me ook frappeerde, was dat hij een heel ontspannen indruk naliet. Zoals hij met het publiek omgaat, dat is Remco 3.0.

Evenepoel was hier heel beschikbaar, ging zelfs spontaan op mensen af om selfies te nemen en handtekeningen te zetten. Hij is goed gehumeurd, heeft het mentaal allemaal op een rijtje. Die ijzersterke kop van hem is een troef. Daar kan hij later in het seizoen ook zijn voordeel mee doen.

De conclusie is dat we een heel goeie Evenepoel hebben gezien, die - ook mentaal - voorsprong heeft genomen op een aantal tegenstanders die hier waren. Tegen de klok tegen een Ganna of Van Aert, maar in de bergen ook tegen heel wat andere klassementsmannen. Hij staat voor op de rest van het peloton.

De ploeg rond Evenepoel heeft bewezen dat ze een bredere Tourkern hebben. Mikel Landa heeft al meteen zijn nut bewezen. Hij voelt zich ook goed in de ploeg blijkbaar, want het is toch een kleine cultuurshock in vergelijking met zijn vorige teams.

Maar ik heb de indruk dat er een klik is. Hij kan op respect rekenen en heeft zelf respect voor Evenepoel. De juiste man op de juiste plaats. Een dikke transfer.

Als ik afga op de wedstrijdfeiten is het duidelijk dat de ploeg er stond. Naar mijn gevoel was Soudal-Quick Step zelfs zonder meer de sterkste ploeg in de Algarve.

Heel het voorjaar van Wout van Aert staat in het teken van zijn nieuwe aanpak, met een beduidend beperkter crossprogramma. Maar na de Algarve kunnen we nog geen conclusies trekken over het succes van deze aanpak. Dat kunnen we pas na Parijs-Roubaix doen.

Deze ronde, maar straks ook het openingsweekend zijn maar een opstapje naar het zwaardere kasseienwerk later. Het draait bij hem om die twee monumenten dit seizoen. Klaar.

In elk geval: we hebben hier een heel gretige Van Aert gezien. Hoe hij de slotetappe gekruid heeft, zegt veel over zijn karakter en zijn koersmentaliteit. Ook al wist hij dat de kans heel klein was dat het zou slagen.

Zijn tijdrit zaterdag was minder, maar dat had hij aangekondigd, dus daar mogen we niet verrast over zijn. Maar ondanks dat mindere gevoel is hij er vol voor blijven gaan. Hij had er een gezondheidswandeling van kunnen maken, omdat hij snel wist dat hij geen prijs zou pakken. Maar toch rijdt hij zich te pleuris. Dat tekent hem ten voeten uit.

Als je dan ook nog ziet hoe hij de rit hier wint, dat was bepaald indrukwekkend. De etappe was op zijn lijf geschreven, maar je moet het wel nog altijd doen.

Wout van Aert is zeker klaar, maar hij is ook nog niet op zijn allerbest. Dat zou ook een probleem zijn voor wat nog komt. Datzelfde geldt ook voor Evenepoel. Dit is nog maar luikje 1 van zijn voorjaar. Hij heeft hier een goeie fundering gelegd.

Ook de ploeg van Wout van Aert lijkt meer dan in orde voor de klassiekers. De blessure van Tiesj Benoot aan zijn staartbeen is een kleine tegenvaller, maar ik denk dat het een verstandige opgave was.

Het is onnozel om risico's te nemen in de Algarve. Over een weekje zal hij er wel weer staan. Het seizoen is ook nog lang. Ik denk dat hij een goed voorjaar zal rijden, maar misschien nog niet in het openingsweekend.

Ze hebben daar dan wel iemand als Jan Tratnik achter de hand. Hij kan de Benoot van vorig jaar worden in Kuurne. Hoe hij hier rondreed, is hij ook een schaduwfavoriet voor de Omloop. Hij laat een aantal klassementsrenners achter zich. Hij trapt door de boter momenteel.

Maar ze hebben natuurlijk nog heel wat andere renners voor de klassiekers. Eens te meer zullen ze bij de ploeg Plugge l'embarras du choix hebben.

Ik denk dat Gerben Thijssen klaar is voor successen op WorldTour-niveau. Dat is een belangrijke stap die hij als sprinter moet zetten. Volgens mij heeft hij afgelopen winter die stap gezet.

Hoe hij die sprint in de Algarve won, dat was heel sterk. Ik verwacht dan ook een paar dikke zeges van Thijssen dit voorjaar.

Wie mij ook opviel, was Jasper Stuyven. Hij reed een heel keurige tijdrit en zocht in de slotrit koershardheid in de ontsnapping.

Hij is klaar om weer een rol te spelen dit voorjaar. En met Jasper weten we waar dat kan eindigen: op de Via Roma in Milaan-Sanremo.