Vorig jaar kansloos op het veld, nu revanche als T2? Jelle Sinnesael droomt luidop van stunt tegen Roeselare
Een herkansing die Menen met beide handen wil grijpen. Na de verloren bekerfinale van vorig jaar mag de ploeg het morgen opnieuw opnemen tegen grootmacht Roeselare. Een speciale affiche voor Jelle Sinnesael. De voormalige middenman stond vorig jaar nog op het veld, deze week bedacht hij mee het tactische plannetje als T2. "Dit keer moet het beter", legt hij de ambities bloot.
25-18, 25-23, 25-22 en dus ook 3-0.
"Kansloos onderuit", zegt Jelle Sinnesael doodeerlijk. Op geen enkel moment kon Menen het de machine van Roeselare moeilijk maken in de bekerfinale van vorig jaar.
"We speelden een slechte match, maar er was nergens bitterheid te bespeuren bij de spelers en supporters. Het feest was toch al dik in orde."
Want voor het bescheiden Menen was - met een jonge ploeg - de bekerfinale halen een zege op zich.
"Al moet het dit jaar gewoon beter", is de voormalige middenman, nu rechterhand van coach Frank Depestele, duidelijk.
Het ideale moment
Of Menen dit jaar daadwerkelijk zijn voet kan zetten naast Roeselare zal de 38-jarige clublegende dus vanaf de zijlijn moeten bekijken.
"Dat zorgt voor heel wat minder stress, want ik moet fysiek niet tiptop in orde zijn", lacht Sinnesael. "Toch begint het al te kietelen."
Want in de week van een bekerfinale is er natuurlijk maar één thema talk of the town in West-Vlaanderen.
"Op straat of bij de bakker... Overal waar je komt, krijg je succeswensen. Ik vind dat super, want dan leef je echt toe naar dat ene moment. Ja, er komt druk bij kijken, maar die moet je net omzetten naar energie."
Frank en ik hebben tegen elkaar gezegd: vorig jaar was feest, maar nu is het niet meer nieuw voor ons.
Als ervaringsdeskundige moet de assistent-coach nu de jonge groep van Menen helpen met dat proces.
"Geniet ervan en geloof erin: dat is mijn boodschap", zegt de man die al meer dan 15 jaar de clubkleuren van Menen verdedigt. "Het is echt al straf dat we twee jaar op rij in de bekerfinale staan."
Want in de halve finales hing die aan een zijden draadje. Haasrode Leuven won de heenmatch met 1-3, maar een sterke comeback in Vlaams-Brabant zorgde voor euforie na de golden set.
Mentale weerbaarheid waar de T2 een hand in heeft?
"Ik ken veel jongens erg goed, natuurlijk. Gelukkig praten ze nog tegen mij, dus kan ik mijn oor te luisteren leggen bij de spelers om echt te voelen wat er leeft. Noem me het doorgeefluik tussen Frank en de groep."
De sfeer bij Menen zit zeker en vast goed. Ook met tegenstander Roeselare is er een toffe - vriendelijke én vijandige - dynamiek.
"Maar eens op het veld, komt een ander Roeselare naar boven. Dan zijn we geen vriendjes meer", glimlacht Sinnesael.
Want winnen is de normale gang van zaken bij de kampioen en bekerhouder. Roeselare won in de competitie 11 wedstrijden op een rij en stoomde ook zonder problemen door naar de bekerfinale.
"Frank en ik hebben tegen elkaar gezegd: vorig jaar was feest, maar nu is het niet meer nieuw voor ons. Zo'n finale is het ideale moment om te verrassen in een topdag."
Al is er altijd een maar. "Ja, het is een machine", knikt de T2. "Roeselare heeft heel veel ervaring op het allergrootste toneel. Dat terwijl het voor een deel van onze jongens weer de eerste keer zal zijn."
Dus moet een perfect tactisch plan op tafel liggen. "Dat is er", verzekert Sinnesael. "Blok was altijd mijn sterke punt als speler. Dus daar vestig ik de focus op. En ook op fysiek vlak zullen de spelers helemaal geprepareerd zijn."
De voorbereiding zit snor, volgt zaterdag de grootste stunt van zijn prille carrière als T2?
