Bram Tankink (45) en Bert De Backer (39), twee gesmaakte Sporza-analisten, hebben na hun profcarrière de gravelfiets met veel liefde omarmd. Op Velofollies stonden ze stil bij welk pad de hype kan uitgaan en benadrukten ze ook een belangrijke vuistregel.
Ex-prof Bert De Backer was op 1 oktober een van de vele deelnemers aan het EK gravel in Leuven.
"Dat EK was een immens succes, maar kan het wel zo toegankelijk blijven?", vroeg hij zich dit weekend af op fietsbeurs Velofollies.
"Het was zo'n overrompeling en ik denk dat het een sport op 2 snelheden wordt: professioneel met teams en anderzijds het circuit van bikepackers met tentjes."
Jasper Stuyven won dat EK in zijn thuishaven en ook de voorbije WK's werden gewonnen door wegrenners. Gianni Vermeersch en Matej Mohoric waren de laureaten.
Hun aanwezigheid en hun zegetochten worden niet overal even enthousiast onthaald. Zeker bij de gravelaars van het eerste uur, want zij worden meer en meer naar de zijlijn geduwd.
Kunnen beide kampen met elkaar verzoend worden? Ex-renner en fervent gravelbiker Bram Tankink nuanceert: "Wat is een echte gravelaar?"
"Misschien hebben sommigen die sport als eerste geadopteerd omdat ze op de weg net niet meekonden? Het is logisch dat als die tak evolueert, dat er dan ook meer wegrenners aansluiten."
Matej Mohoric is een van de meest begaafde afdalers in het peloton. Als je hem op het WK zag rijden, dan denk je: dit is misschien nog meer geschikt voor jou dan het wegwielrennen.
"Je bent niet per se geen echte gravelaar als je van de weg komt. Er zijn net hele goeie wegrenners die misschien zelfs meer gravelrenners zijn, maar vroeger hadden ze die mogelijkheid niet."
"Steeds meer wegrenners zullen ook voor gravel kiezen", denkt de Nederlander.
"Matej Mohoric (de regerende wereldkampioen) is een van de meest begaafde afdalers in het peloton. Als je hem op het WK zag rijden, dan denk je: dit is misschien nog meer geschikt voor jou dan het wegwielrennen. En gravel is gewoon een weg zonder asfalt, hé."
Het bos is veiliger, maar wat met de natuur?
De twee analisten leggen nog eens helder uit waarom het gravelbiken zo in de smaak valt.
De Backer: "Het maakt sporten mentaal makkelijker. Er is heel veel afleiding. Je aandacht wordt bijvoorbeeld voortdurend opgeëist door de ondergrond, waardoor de tijd heel snel vliegt."
Tankink: "Het is ook veilig. Als ik met mijn dochter ga fietsen, dan ga ik het bos in. Die boswegen zijn veel toegankelijker dan de gewone wegen."
"Het nadeel is wel dat er gefietst wordt in de natuur. Daar moeten we rekening mee houden. Fiets niet op plekken waar het niet mag."
Waarna Tankink nog de term "groeter" introduceert, een uitnodiging voor fietsers en wandelaars om elkaar tijdens het kruisen spontaan te groeten.
