Cian Uijtdebroeks voelt zich nog altijd "fris": "Volgend jaar de Tour? Neen, ik kies tussen Giro en Vuelta"

"Mijn lichaam voelt nog goed aan", verrast Cian Uijtdebroeks na 15 etappes toch ook een beetje zichzelf. "Ik voel wel dat ik al weken aan het koersen ben. Mijn spieren zijn moe, maar zeker na de Pyreneeën voel ik me nog redelijk fris."

Nochtans heeft de klimmer van Bora-Hansgrohe zijn boekje met avonturen al kunnen vullen. "Normaal is de Vuelta ontspannen, nu is er al veel gebeurd. Regen, waaiers, een val, pijn aan mijn zitvlak en wat ziekjes."

"Het is nog niet de makkelijkste grote ronde geweest, maar dat is ook niet slecht. Ik leer hier veel uit en dat geeft ook veel vertrouwen voor de toekomst als je zoiets al meegemaakt hebt."

"Als ik volgend jaar of over 2 jaar voor een klassement zou gaan en voor het eerst in zo'n situatie zou belanden, dan zou het veel erger zijn. Nu zal het me meer ontspannen maken voor als het nog eens gebeurt. Kalmte bewaren, dat heeft me al het meeste bijgebracht."

Al blijft de pijn aan zijn zitvlak een zorgenkindje. "Dat heeft me wat gedwarsboomd. Ik zat niet stabiel op mijn fiets en dat speelde de voorbije dagen meer in mijn hoofd dan iets anders. Maar het fysieke gevoel is goed."

Cian Uijtdebroeks staat nu 9e en wil zijn stek bij de eerste 10 bevriezen. "Daar doe ik alles aan. Dat zou fantastisch zijn."

"Uiteraard is ook ritwinst mooi, maar in mijn positie is dat nagenoeg onmogelijk. Ze laten mij niet in een vlucht gaan, dus is het klassement prioritair. Maar mocht het tegenvallen, dan verlies ik liever in 1 keer 30' dan 10' zodat ik later nog iets kan meepikken."

Een beetje zoals Remco Evenepoel heeft meegemaakt. "Ik heb sindsdien nog niet met hem gesproken. Toen ik na de start vooraan verscheen, was hij al vertrokken in de vlucht", lachte Uijtdebroeks erg smakelijk. "Ik heb gewoon niet met hem kunnen praten. Ik wilde wel, maar ik heb hem niet gezien. Zo eerlijk is het."

Voorlopig blijft Uijtdebroeks het zonnetje in huis, maar hij is wel benieuwd wat die derde week met zijn lichaam zal uitvreten.

"Mijn lichaam kent dit gegeven nog niet. Kijk naar Lenny Martinez: hij vloog in de eerste week en heeft daarna in een mindere dag veel tijd verloren. Hij is net als ik nog heel jong. Soms wil je lichaam zoiets nog niet aanvaarden."

"Als ik de benen van de jongste dagen behoud, dan heb ik vertrouwen dat ik mijn plaats kan vasthouden. En anders moeten we er maar uit leren. Top 10 zou amazing zijn."

Cian Uijtdebroeks rijdt zijn eerste grote ronde, maar als winnaar van de Ronde van de Toekomst zou hij op een dag ook kunnen toeslaan in de Tour de France.

"Dat weet ik niet. De kansen zijn klein, want niet veel renners hebben de Ronde van Frankrijk al gewonnen. Maar het is een droom en dat zal ook altijd zo blijven."

Volgend jaar rijdt hij de Tour alleszins niet. "Neen, zeker niet. Het wordt de Giro of de Vuelta. Tenzij die koersen supervlak zijn en er in de Tour alleen maar cols liggen", knipoogde hij.

Het is Uijtdebroeks ten voeten uit: met een kamerbrede glimlach laat hij alles op zich afkomen. "Dit is mijn job, maar zo voelt het niet. Ik geniet van mijn werk. Ik houd ervan."

"Het is alsof ik nog bij de junioren rijd. Ik maak plezier. Het is een droom die realiteit wordt dat ik tegen deze mannen kan koersen. Ik toon gewoon hoe ik ben. Als ik happy ben, dan lach ik."

Uijtdebroeks leert elke dag in deze Vuelta, maar zijn studies staan op een lager pitje. "Tot de kerstperiode heb ik enkele examens gedaan, maar daarna waren er tijdens het seizoen minder mogelijkheden. Alles is wat sneller gegaan dan verwacht."

"Ik zou willen blijven studeren, maar tijdens het seizoen wil ik de koersen ook goed voorbereiden. Het mag niet te veel worden. Na de Vuelta hakken we de knoop door."