Renaat en José loven veerkracht, maar wijzen op litteken: "Het diepe dal van vrijdag is nu niet plots weg"

Renaat: "Het is een memorabele wielerdag geworden. Ik denk dat zelfs Remco Evenepoel nooit had durven te denken dat deze dag zo zou eindigen."

José: "Heel weinig mensen zullen dat gedacht hebben. Maar hij heeft het mooi voor mekaar gekregen."

Renaat: "Gisteren was hij knockout, vandaag is hij uit de doden herrezen. Probeer dat eens te duiden."

José: "Dat is heel moeilijk. Hij gaat van de hel naar de hemel, hoewel ik niet weet hoe het daar is. We kunnen het ons een klein beetje proberen in te beelden."

"Ik heb ook renners meegemaakt die teleurgesteld waren na een offday, maar om dan 's anderendaags zo uit te pakken... Dat heb ik weinig renners zien doen als ploegleider."

"Dit is extreem en dit blijft bij. Je kan wel zeggen dat ze achter hem niet hebben aangevallen, maar hij was de beste van de kopgroep. En hij heeft die vlucht zelf tot stand gebracht met zijn agressiviteit. Fenomenaal."

Renaat: "Hij zet een nederlaag om in een zege. Het illustreert bij uitstek zijn mentale veerkracht: de snelheid waarmee hij dit rechtzet."

José: "Je moet er wel rekening mee houden dat het diepe dal van gisteren niet weg is. Er is een deel uitgeveegd, maar wat was de oorzaak. Wat is er vrijdag gebeurd?"

"Dat is het grootste probleem. De overwinning is fantastisch en maakt veel goed, ook voor de ploeg. Maar voor wat er gisteren gebeurd is, moet er een oplossing gezocht worden. Als men die verklaring ooit vindt."

Renaat: "Gisteren was hij mentaal gebroken, vandaag was hij mentaal bevrijd. Dat heeft hij aan zichzelf te danken."

José: "Ja, maar dat litteken draagt hij tot hij een oplossing gevonden heeft of men dat voor hem gedaan heeft. Was het stress? Dat kun je moeilijk meten. Wanneer breekt de veer bij iemand?"

"Hij neemt veel op zich en hij wil veel zelf regelen. Hij draagt het allemaal mee en je kan niet voorspellen wanneer iemand breekt. Daar lijkt het toch op, want fysiek is er duidelijk geen man overboord."

Renaat: "Je kunt het ook anders bekijken. Misschien wordt de afgrond van vrijdag ooit een geluk voor zijn carrière. Hij weet nu wat zoiets betekent."

José: "Elk voordeel... Je moet hier uit leren, als je dat kunt. De ene dag is de andere niet. En je mag niet zomaar denken dat je het zal regelen. Zo'n moment kan altijd opduiken."

"Het was extreem en niet iedereen komt zoiets tegen. En het is nog extremer om zo uit die put te klauteren. Ik vraag me af in hoeverre dit in zijn hoofd blijft spelen en of er een remedie bestaat om te kijken waar het aan lag. Maar dat hij terug is, is een feit."

Renaat: "Wat kan er nu nog in deze Vuelta?"

José: "Etappes winnen. En hij kan mee bepalen wie van Jumbo-Visma deze Vuelta wint."

Renaat: "Een etappe als de Angliru woensdag blinkt op je erelijst."

José: "Ja, maar moet hij daar dan strijden tegen de klassementsmannen? Gaan er anderen meespringen op zijn rug?"

Renaat: "Ik herhaal nog eens: hoe jammer is wat gisteren gebeurd is?"

José: "Heel jammer, maar het is een momentopname. Hij is 23 jaar."

Renaat: "Dit zorgt er misschien voor dat hij toch ooit de Tour wint."

José: "Het grote verhaal is: hoe is dit kunnen gebeuren? Het is niet omdat hij nu wint, dat die etappe naar de Tourmalet is weggeveegd. Ook niet in zijn hoofd."

"Dat verhaaltje blijft er zitten. Misschien verklaart hij later dat hij gek werd. Als dat de reden is, dan heb je een verklaring."

"Puur fysiek kan het niet. Je kan niet in minder dan 24 uur helemaal een nieuwe renner zijn. Dan is de inzinking, denk ik, te wijten aan stress."