Een van de mooiste sprookjes van deze drukke sportmaanden werd aan het begin van de zomer geschreven door de Belgian Cats. De Belgische basketbalvrouwen kroonden zich in Slovenië voor het eerst tot Europees kampioen. In deze minidocumentaire krijgt u een unieke inkijk in de weg van de Cats naar Europees goud.
We zien onder meer hoe de bondscoach zijn team op scherp zette en hoe kapitein Emma Meesseman een schokgolf door de kleedkamer joeg met een beklijvende speech tijdens de rust van de EK-finale.
Dé speech van de ommekeer van Emma Meesseman
"Ik denk dat we niet beseffen wat voor een kans dit is. Spanje is niet op zijn beste niveau en wij spelen zo slecht, met zoveel angst. We staan maar 7 punten achter. Het enige wat we nodig hebben, is meer energie. Sneller lopen, slimmer zijn. Creëer iets. We staan gewoon stil, te kijken hoe iemand iets probeert."
"Speel gewoon ons eigen spel dat we al zo lang spelen. Óns basketbal, daar hebben zij een hekel aan. We moeten met ons hart spelen, maar dat doen we niet. Geloof me: we gaan er spijt van hebben als we op deze manier blijven spelen en we verliezen deze wedstrijd. En spijt is het ergste gevoel om mee te moeten leven."
"We hebben nog 20 minuten. Wanneer we uit de kleedkamer komen, moeten we alles geven wat we nog in ons hebben. We moeten vechten. Geloof in jezelf! Durf open shots te nemen! Als je niet shot, heb je helemaal niks. We kunnen dit. Wij horen hier thuis. Wij verdienen die beker."
"En dit is misschien de enige kans in ons leven. Die moeten we met beide handen grijpen. En dat zijn we op dit moment niet aan het doen, zelfs niet met één vinger. Kom op, 20 minuten. We kunnen dit."
