Het blijft een vreemd zicht. Klimmers die op anderhalve kilometer van de streep in een sprintersrit nog helemaal vooraan rondhangen. Maar het is vooral ook erg hectisch en gevaarlijk. "De UCI moet naar de renners luisteren en de 3 kilometerregel aanpassen", vindt Philippe Gilbert.
Een onverwachte naam voerde vandaag het peloton aan op 2 kilometer van de streep.
Jonas Vingegaard wilde geen risico's nemen op het bochtige autocircuit en posteerde zich dan maar voorin tussen de sprinters. "Dat zorgt voor chaos en daar moet iets aan gedaan worden", vinden ze aan tafel bij Vive le Vélo.
De gasten zijn van mening dat een aanpassing aan de 3 kilometerregel heel wat valpartijen zou kunnen verhinderen.
Die regel zorgt ervoor dat renners die pech hebben in de laatste 3 kilometer toch in dezelfde tijd worden opgenomen als de groep waarin ze reden.
Maar het zorgt er vooral ook voor dat elke klassementsman zich pas veilig voelt als hij de laatste 3 kilometer is ingedoken. En daarvoor moet hij zich mengen tussen de sprinters.
Nu is het aan de UCI om naar de renners te luisteren.
"Ik heb al vaak over een aanpassing van de regel gesproken met Adam Hansen, voorzitter van rennersvakbond CPA", steekt Philippe Gilbert van wal. "Hij heeft het idee al voorgesteld en veel renners gingen akkoord."
"Nu is het aan de UCI om naar de renners te luisteren", gaat de ex-wereldkampioen verder.
Maar waaruit zou die aanpassing dan precies bestaan?
"Misschien moeten ze op basis van het profiel van de laatste 50 kilometer of op basis van de hoogtemeters in een rit categorieën maken", stelt Gilbert voor.
"Boven de 3.000 hoogtemeters is de kans klein dat er nog een massasprint komt, terwijl een rit met minder dan 2.000 hoogtemeters wel een serieuze kans op een sprint heeft."
Het probleem: de bonificaties
"Of je kunt als jury ook gewoon nog op het laatste moment ingrijpen. Je zag al lang aankomen dat de finale hectisch zou worden na zo'n kalme rit", stelt analist Bram Tankink.
"Dan leg je gewoon de streep voor de tijdsverschillen op 10 kilometer."
Maar er is ook een groot probleem aan de voorstellen van Gilbert en Tankink: bonificatieseconden aan de streep. Want klassementsmannen kunnen ook gewoon zomaar seconden oprapen.
"Dan moet je het hele systeem gaan bekijken, dus zo simpel is het allemaal niet", besluit Gilbert.
Dus in de nabije toekomst mogen we zeker nog frêle klimmertjes verwachten die zich tussen de stevige sprintbonken komen mengen.
