Het belang van stille werkkracht Antonia Delaere: "Zonder haar zouden de Belgian Cats anders zijn"
Onderbelicht is een understatement. Antonia Delaere is al jarenlang een onvervangbare schakel in het basisteam van de Belgian Cats. Dat doet ze al even lang – zoals ze het liefst heeft – in alle luwte. "Ze is de lijm van de groep", gunt uithangbord en goede vriendin Emma Meesseman haar een plek in de schijnwerpers.
"Vanaf haar eerste wedstrijd was ze belangrijk voor de Belgian Cats."
Emma Meesseman steekt haar bewondering voor Antonia Delaere niet onder stoelen of banken. Hun succesvolle partnerschap op het veld ontbolsterde al in 2011, toen ze bij de U18 Europees kampioen werden.
Antonia – Anton voor de vriendinnen – katapulteerde zich door haar mentaliteit tot erg gewaardeerde ploeggenote. "Ze is een stille werkkracht, maar zonder haar zouden de Cats anders zijn", knikt Meesseman.
"Ze is altijd de lijm van de groep op momenten dat het energiepeil laag staat. Ook naast het veld is ze zo'n lieve. Ze staat steeds klaar voor iedereen."
En ook niet onbelangrijk: "Op het veld maakt ze bijna altijd de juiste keuzes."
Teamplayer en steunpilaar
Wanneer ze zelf haar rol binnen de Belgische basketbalploeg moet beschrijven, reageert de 28-jarige Antwerpse zoals iedereen dat van haar zou verwachten.
Bescheiden, zoals steeds.
"Goh... Ik ben gewoon een vrij allround speelster die het liefst de focus legt op het team", haalt Delaere haar schouders op. "Dat is ook de uitstraling van de Cats: alles wat we doen, gebeurt als team."
Delaere cijfert zich dan ook steeds weg voor de ploeg. Letterlijk. Hoeveel punten ze scoort, en het aantal rebounds of assists? Allemaal ondergeschikt aan wat primeert: zichzelf 110% smijten voor de Cats.
Ik ben niet de persoon die voor de groep het woord zal nemen.
Al mag ook haar rol als steunpilaar niet onderschat worden.
Delaere deelt met veel plezier haar kennis en ervaring aan jongere speelsters in het team. "Al ben ik niet de persoon die voor de groep het woord zal nemen", geeft ze eerlijk toe.
"Daar voel ik me minder goed bij. Ik probeer wel soms iemand bij mij te nemen voor een one on one-gesprek. Dat is iets wat natuurlijk verloopt en het geheel naar een hoger niveau duwt."
Lees voort onder de foto.
Borrelend van ambitie
Dat ze niet graag op de voorgrond treedt, zegt niets over de ambities van Delaere. Ze is een grote vertegenwoordiger van het geloof in en bij de Belgian Cats.
"Je ziet het misschien niet altijd aan haar, maar het borrelt en leeft binnenin", weet ook Meesseman. Zelden krijgen we een vlaag van haar drive te zien.
Vlak na de uitschakeling op het WK in Australië ontsnapte het dan toch. "Met deze groep kunnen we een EK-finale halen", liet ze vorig jaar optekenen.
Het blijft mijn droom om de EK-finale te spelen.
Geconfronteerd met haar eigen quote, verschijnt er een lachje op het gezicht van Delaere.
"Kijk, als atleet moet je dromen", zegt ze stellig. "Bij elke training houd je een doel in je hoofd om naartoe te werken."
"Stap per stap zullen we wel ontdekken waar we staan op het EK, waar je ook een beetje geluk moet hebben. Maar het blijft mijn droom om die finale te spelen."
Deze week kan ze van die droom de realiteit maken.
