34% kans. Dat voorspelde statistiekenbureau Gracenote over de Australische kansen om door te stoten naar de knock-outfase. Het is gelukt! Nu wacht Argentinië. Aan het roer van dat succesverhaal staat coach Graham Arnold, een man met een uniek levensverhaal vol ups & downs en een Belgisch randje.
Wereldkampioen Frankrijk en schaduwfavoriet Denemarken. Dat waren de twee landen waarvan zowat iedereen voorspelde dat ze groep D zouden overleven. Australië en Tunesië waren een vogel voor de Franse en Deense kat.
Zelfs ploegen als Qatar of Wales, die kansloos uitgeschakeld werden, hadden volgens Gracenote een grotere kans om door te stoten.
Maar kijk: vanavond staat Australië toch in de achtste finales tegenover het grote Argentinië. En dat met een van de minst waardevolle selecties van alle ploegen op dit WK.
De sterkte van Australië is het collectief, gesmeed door Graham Arnold. Hij loodste zijn land pas voor de tweede keer in haar geschiedenis naar de knock-outfase van de Wereldbeker.
Immer kritische vader en ouders verloren op zijn 25e
De naam Graham Arnold doet misschien nog een belletje rinkelen bij volgers van het Belgisch voetbal midden jaren '90. De Australiër speelde toen een tijdje in de aanval bij Club Luik en Charleroi.
Enkele jaren voor zijn Belgische passage kreeg Arnold een persoonlijk drama te verwerken. Nadat hij eerder al op zijn 20e zijn moeder verloor aan kanker, kwam ook zijn vader 5 jaar later te overlijden.
Graham Arnold was 25 en moest het al zonder zijn beide ouders stellen.
Vader Arnold was de persoonlijke coach van de jonge Graham en kon bikkelhard zijn over zijn voetbalprestaties. Zo dwong hij hem soms om te voet naar huis te gaan als hij niet genoeg gescoord had.
Over de vele gemaakte goals zweeg zijn vader in alle talen, terwijl elke misser wel uitvoerig werd aangehaald. Een extra motivatie voor Graham Arnold om zich steeds te blijven verbeteren.
Inspirator van selectie zonder grote namen
Zijn spelerscarrière sloot Arnold af in Australië, waar hij al meer dan 20 jaar ervaring heeft als trainer. Sinds 2018 is hij bondscoach van Australië, nadat hij overnam van de Nederlander Bert van Marwijk.
En Arnold moet het doen met een selectie zonder echt grote namen. Het collectief staat voorop bij zijn team, met spelers die tot de laatste snik strijden.
Dat zagen we onder andere in de wedstrijden tegen Tunesië en Denemarken, waar Arnold zijn team aanmoedigde om de krappe voorsprong met hand en tand te verdedigen.
Enthousiasme voelbaar van Qatar tot in Sydney
Graham Arnold weet zijn enthousiasme niet alleen over te brengen naar zijn spelers, maar ook naar vele miljoenen Australiërs. Naar schatting 7.000 supporters zijn meegereisd naar Qatar.
Ook in Australië zelf is de WK-koorts stevig de hoogte in geschoten. De wedstrijden vinden dan wel plaats diep in de nacht, dat weerhoudt de voetbalfans er niet van om hun team massaal aan te moedigen.
Een ongeziene volkstoeloop voor de meest succesvolle WK-campagne in de geschiedenis van het land. Graham Arnold en zijn team zullen ongeacht het resultaat tegen Argentinië zeker als helden onthaald worden bij thuiskomst.
Bekijk hier nog eens de beelden uit Australië:
De Australische selectie doorgelicht:
Mathew Ryan is de naam die het bekendst in de oren klinkt. Nadat hij doorbrak bij Club Brugge, verdedigde hij nog het doel van onder andere KRC Genk en Brighton. Ook reservedoelman Danny Vukovic kennen we van bij Genk.
Harry Soutar, Aaron Mooy en Mathew Leckie zijn de sterkhouders in elke linie.
Nog een opvallende naam in de Australische selectie: Riley McGree. Op zijn 18e werd hij door Club Brugge aangetrokken, maar speelde geen minuut voor de West-Vlamingen. Na enkele uitleenbeurten werd hij toch met winst verkocht, al vertrok hij zeker niet door de grote poort. Nu is hij basisspeler op het WK bij Australië.
Trent Sainsbury was enkele jaren speler van KV Kortrijk, maar is er in Qatar bij als supporter in plaats van als speler. Opvallend: hij vormt een koppel met een van de dochters van Arnold, maar zijn schoonvader nam hem niet op in de Australische selectie.
