Tot 10 kilometer van de meet hadden de Belgen de regie in handen. Toch was een 10e plaats de hoogste notering op de WK wegrit. De ontgoocheling bij de jonge wolven was groot, maar de bondscoach loofde toch vooral het teamwerk van zijn groep. Waar knelde het schoentje dan? "We misten gewoon een afmaker à la Arnaud De Lie in de finale."
Serge Pauwels en zijn beloften waren duidelijk naar Wollongong afgezakt met een plannetje. Het Belgische belofteteam presteerde collectief zeer sterk en reageerde fluks op het wisselende wedstrijdverloop.
"Ik had iedereen gewaarschuwd dat het koers ging zijn vanaf het moment dat het startschot weerklonk. We moesten meteen attent zijn. Die instructie hebben ze perfect omgezet in de wedstrijd zelf", zag ook bondscoach Serge Pauwels.
"Fabio sprong - zoals gepland - mee in de vroege vlucht en zette de rest zo in een zetel. Eenmaal het peloton in de tegenaanval ging, nam Alec Segaert het stokje in de kopgroep over. Het ideale scenario."
Met een Arnaud De Lie hadden we totale controle gehad
Toch bleef een medaille uit voor onze jonge Belgen.
"In de finale misten we iemand met een explosieve sprint. Dat wisten we op voorhand. Dan wordt het een moeilijk verhaal om een prijs te pakken. Met een afmaker als Arnaud De Lie was het een compleet ander verhaal geweest. Dan hadden we totale controle."
"Geen medaille of overwinning, dus. Toch ben ik heel fier op deze groep. We hebben steeds vol gereden voor de overwinning."
Ook de renners zelf erkenden het onfortuinlijke scenario. "We hebben onszelf niets te verwijten, denk ik. Alles verliep perfect, maar in het ultieme slot hadden we de benen gewoon niet", vertelde Lennert Van Eetvelt
"De ploeg was zeer sterk, meer zat er niet in op dit zware parcours. De sterkste renner heeft gewoon gewonnen vandaag."
"Inderdaad heel jammer", klonk het ook bij Jenno Berckmoes (10e). "We deden alles volgens plan. Ik kon nog sprinten voor brons, maar ik ben nu eenmaal niet de snelste van het pak"
