Glunderende Belgische vrouwen na de marathon. Hanne Verbruggen verbaasde vriend en vijand met een 8e plek, Mieke Gorissen eindigde eveneens knap 13e. Hun reacties achteraf spraken boekdelen: "Dit is compleet onverwacht."
Hanne Verbruggen (8e): "Voelde me zo sterk vandaag"
Hanne Verbruggen overtrof alle verwachtingen met een knappe 8e plaats op het EK marathon. Toch vloekte ze zelf een beetje na de finish. “Ik weet dat mirakels soms bestaan. Misschien had ik zonder corona wel op het podium gestaan."
"Ik voelde me vandaag zo sterk, maar die laatste 5km waren wel de hel. Vooraf had ik gehoopt op een top 20, dus ik ben megacontent.”
Was het dipje in de laatste 5 kilometer dan te wijten aan die coronabesmettingen, waardoor Verbruggen een streep door haar lange duurtrainingen moest zetten?
Ik wil alles op mijn sport zetten. Het is nu dat ik het moet doen.
“Ik ga het daar niet op steken, maar denk het wel. Het is belangrijk dat je spieren gewoon zijn om lang te lopen. Ik heb maar 2 lange duurlopen gedaan tijdens de voorbereiding.”
In die laatste 5 lastige kilometers keek Hanne Verbruggen de hele tijd op haar horloge. Ze wilde zich duidelijk niet vergalopperen. “Ja. Ik ben iets trager gaan lopen en heb geprobeerd om mijn plaats veilig te stellen. Ik vond persoonlijk dat we sterk bezet waren. De tijden lagen dicht bij elkaar.”
Verbruggen is intussen al 29 jaar, maar brandt nog van ambitie. “Afhankelijk van de job die ik volgend jaar heb, neem ik loopbaanonderbreking. Ik wil alles op mijn sport zetten. Het is nu dat ik het moet doen. In 2023 zal ik me proberen te plaatsen voor de Spelen in Parijs.”
“Het zal een korte en krachtige carrière geweest zijn, daarna kan ik dan aan kinderen beginnen.”
Mieke Gorissen (13e): "Dit heb ik nog nooit meegemaakt"
Na haar 13e plek liet Mieke Gorissen opnieuw de emoties de vrije loop. Of ze genoten had van de 42 kilometer door München?
"Absoluut", klonk het zonder een seconde twijfel. "Oh my god, wat was dat hier? Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Het scenario was hetzelfde als op het WK: ik was niet mee in een groepje en twijfelde wat te doen. Ik heb dan gewoon de klik gemaakt om mijn eigen ding te doen. Soms liepen er Spaanse meisjes bij mij, soms een Frans meisje. Ik heb er écht van genoten."
Toen ik over de finish kwam, was ik eerst aan het kijken: waar staat Hanne?
Zeker door de vele aanmoedigingen van het publiek langs de kant. "Ik heb veel Belgen horen roepen, maar ook Duitsers en Nederlanders. Hop, hop, hop! Met ook nog koebellen. Na het WK in Eugene dacht ik: dit doe ik nooit meer, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb."
Gorissen was overigens minstens even opgetogen met de prestatie van landgenote Hanne Verbruggen. "Toen ik over de finish kwam, was ik eerst aan het kijken: waar staat Hanne? Want ik wist dat ze fenomenaal goed gelopen zou hebben. Maar ook mijn tijd was zo slecht nog niet. 13e - ik dacht... dit kán niet. Het is compleet onverwacht."
