De eerste editie van de hernieuwde Tour de France Femmes is achter de rug. In de slotaflevering van Vive le Vélo nam de eindwinnares Annemiek van Vleuten ruimschoots de tijd om het met Maarten Vangramberen te hebben over de voorbije week.
Het is een sterk staaltje weerbaarheid dat Annemiek van Vleuten heeft getoond deze Tour. Amper een week geleden in Parijs was de Nederlandse zo ziek dat ze haar koffer amper kon openen.
"Ik was maandag echt ziek en ik dacht dat ik de finish niet ging halen. Ik heb die ziekte trouwens ook nog best lang in mijn benen gevoeld. Zeker tot de 5e of 6e etappe."
In de zware graveletappe moest Van Vleuten even passen, maar maakten haar concurrenten geen gebruik van haar moment van zwakte.
"Ze hadden mij toen zeker op achterstand kunnen rijden. Ik heb nadien ook bewust geen interviews gegeven. In mijn studententijd heb ik flink wat gepokerd, dus wist ik dat ik met een zonnebril en een mondkapje veel kon verbergen!"
Lees verder onder de foto.
Opvallend moment na aankomst op La Super Planche des Belles Filles zondag. Van Vleuten kwam als eerste boven en sprak meteen door de camera haar mama aan.
"Mijn vader is overleden in 2008 dus is het heel bijzonder dat ik mijn moeder nog wel heb om deze momenten mee te delen. Ik wou gewoon even dat momentje nemen, want zo snel ben ik niet bij mijn telefoon."
Het moment dat Vingegaard wachtte op Pogacar vond ik heel mooi. Misschien kunnen sommige ploegen nog wel iets leren van de Tour de France bij de mannen.
Ander opvallend moment? De vele gedwongen fietswissels én de versnellingen van haar concurrenten wanneer Van Vleuten stilstond.
"Ik reed lek en kon dan voortrijden op de fiets van een ploegmaat die eigenlijk te klein was. Na een volgende wissel had ik dan weer mijn fietscomputertje niet bij, dus moest ik nog eens halt houden."
"Ik vind fair play erg belangrijk en ik zou zelf niet hebben doorgereden. Het moment dat Jonas Vingegaard wachtte op Pogacar vond ik heel mooi."
"Een paar etappes eerder had Longo Borghini ook pech en toen begon SD Worx ook tempo te maken. Dat vonden wij als ploeg toen ook al hoogst onsympathiek."
"Misschien kunnen sommige ploegen nog wel iets leren van de Tour de France bij de mannen. Alles wordt namelijk in beeld gebracht."
Lees verder onder de foto.
De eerste winnaar van de nieuwe Tour
Een aantal weken geleden liet Van Vleuten noteren dat de gele trui haar niet echt veel deed. Hoe kijkt ze er naar nu ze hem voor altijd mag bijhouden?
"De Tour heeft mijn verwachtingen echt overtroffen. Ik had niet verwacht dat het al zo'n groot evenement zou zijn. Bovendien ben ik erg trots op het feit dat ik de eerste editie van deze hernieuwde versie van de Tour kan winnen."
"Ik vind de formule van deze Tour trouwens al heel goed. Het was een slim idee om ons te laten starten op de dag van de finish van de mannen. De gravelrit vind ik dan wel weer iets wat niet in de Tour hoort. Wissel die maar in voor een tijdrit!"
Ik vind het soms vervelend dat andere rensters te horen krijgen dat ze zoveel moeten trainen als ik.
Na haar dominante zege zaterdag benadrukte Van Vleuten al snel dat niet elke renster haar trainingsvolume aankan.
"Ik wou dat zeggen uit respect naar mijn collega's. Ik vind het soms vervelend dat zij te horen krijgen dat ze zoveel moeten trainen als ik. Ik ben 39 en heb dit al heel veel jaren kunnen uitbouwen. Bovendien zit dat ook in mijn genen."
"Ik wil graag een rolmodel zijn op verschillende manieren. Je hoeft niet de perfecte atleet te zijn om de gele trui te winnen. 5% van de tijd eet ik ook wel eens taartje, ga ik te laat naar bed en drink ik een biertje of een wijntje. Er is niet één weg die naar Rome leidt."
