BEKIJK: 10 emotionele momenten uit de Tour de France in 10 emoji's

Er vloeiden heel wat waterlanders in deze Tour, vaak met dank aan de Lagelanders. Er waren de tranen van Jonas Vingegaard bij de ploegenpresentatie in "zijn" Denemarken en ook Wout van Aert kreeg het te kwaad na zijn zege in de tijdrit, maar we vonden de meest memorabele die van Yves Lampaert.

Lampaert was duidelijk van de hand Gods geslagen na zijn verrassende zege in de openingstijdrit. Zijn pakkende interview achteraf - met de legendarische woorden: "I'm just a farmer's son from Belgium" - liet niemand onberoerd.

Voor de eerste keer ging de Tour de France van start in Denemarken, maar wat ons betreft niet voor de laatste keer. Het Deense enthousiasme was hartverwarmend. "Zowat iedereen in Denemarken staat hier blijkbaar langs de kant", merkte José De Cauwer bijna vol ongeloof op.

Wout van Aert en Peter Sagan hebben in hun carrières al een paar robbertjes uitgevochten in de sprint. In de etappe naar Sønderborg gingen ze opnieuw met elkaar in de clinch. Sagan vond dat Van Aert te veel van zijn lijn afweek en liet dat na de finish met een verwijtend vingertje en enkele vloeken duidelijk merken.

Jasper Philipsen was al zijn tweede plaatsen in de Tour (die van dit jaar en vorig jaar) blijkbaar zo beu dat hij die in Calais gewoon begon te vieren als overwinningen. De waarheid was natuurlijk dat Philipsen niet wist dat Van Aert al ribbedebie was. Achteraf kon hij gelukkig lachen met zijn blundertje en in Carcassonne zette hij het op grootse wijze recht met zijn allereerste zege.

Het was niet de Tour van Mathieu van der Poel, maar in de rit naar de Col du Granon hielp hij toch mee aan een van dé momenten van de afgelopen 3 weken. Vanaf kilometer 0 sprong Van der Poel weg samen met Wout van Aert. Kilometerslang zetten de twee aartsrivalen/vrienden de rest van het peloton onder druk. Voor Van der Poel zou het een laatste saluut zijn, want later die rit stapte hij uit de koers. 

Het was niet de Tour van Van der Poel, maar zeker ook niet van Thibaut Pinot. De Franse knuffelbeer had zijn zinnen gezet op een ritzege of misschien de bolletjestrui, maar het werd twee keer niets. Een serieuze klap voor Pinot, even zelfs letterlijk, toen hij de uitgestoken arm van een Trek-verzorger niet zag en onbedoeld in de klappen deelde.

Dat Fabio Jakobsen in zijn allereerste Tour Parijs heeft gehaald, is een half mirakel. De Nederlander moest zich in de Pyreneeën helemaal dubbel plooien om telkens de tijdslimiet te halen. De slotklim naar Peyragudes werd bijna zijn Waterloo: met nog een handvol seconden op de klok "sprintte" hij om op tijd binnen te geraken. Vanaf de top schreeuwden zijn ploegmaats hem omhoog.

Vanaf dag 2 tot helemaal in Parijs reed Wout van Aert in de groene trui. Hij hoefde dus niet echt op een shirtje meer of minder te kijken. De Britse wielerfan die er eentje kreeg in de afdaling van Granon, zal het kleinood in ieder geval levenslang koesteren.

Van Aert was eerst zelf gestopt om enkele wielertoeristen met pech te helpen, maar kreeg vervolgens zelf een fietspomp aangeboden om zijn leegloper te verhelpen. Als wederdienst stak Van Aert de man zijn groene trui toe.

Het was een Tour de France vol spanning en strijd, maar gelukkig mocht er ook af en toe eens gelachen worden. Zoals toen Luke Rowe de mensen thuis leerde hoe je kunt bellen met een drinkbus.

Wat op voorhand een saaie Tour leek te worden door de voorspelde suprematie van Tadej Pogacar werd uiteindelijk een zinderend duel, waarbij de Sloveen zijn gele trui moest afstaan aan Jonas Vingegaard. Evenwel niet zonder slag of stoot, want Pogacar toonde ook na zijn hongerklop zijn ongebreidelde koershonger.

Uiteindelijk was het een tevergeefse strijd van Pogacar, maar hij won heel wat wielerharten door zich daar op uiterst sportieve wijze bij neer te leggen, zowel tijdens als na de koers. Ook dat maakte van de Tour van 2022 een onvergetelijke editie.