Felice Mazzu is neergestreken bij Anderlecht, maar van een zachte landing is geen sprake. Er is meteen gekissebis ontstaan tussen Union en Anderlecht, maar wat is er aan de hand? Peter Vandenbempt probeert juridische duidelijkheid te scheppen en belicht wat Mazzu te wachten staat in het Lotto Park.
Union reageerde vernietigend op de aankondiging van Anderlecht. Hebben ze gelijk?
Ik kan begrijpen dat Union gefrustreerd en ontgoocheld is over het vertrek van Felice Mazzu, maar hun communicatie is ongelukkig misleidend.
Ze verwijzen naar de wet van 1978, maar beide clubs roepen eigenlijk naast elkaar heen. Union citeert de wet van 3 juli 1978 en niet de spraakmakende wet van 24 februari 1978.
Dat is minstens misleidend, want in het voetbal wordt de wet van 1978 uitsluitend geassocieerd met die laatste. En die is niet van toepassing op trainers.
Dat lees je letterlijk op de site van de federale overheid: de regels voor betaalde sportbeoefenaars zijn niet van toepassing op trainers in het voetbal en andere sporten. Voor hen gelden de algemene regels.
Als Union de datum van de wet wilde gebruiken en daar kwam '78 in voor, hadden ze dat duidelijker moeten communiceren. Want door de verwarring stel je Mazzu en Anderlecht in een slecht daglicht.
Dat het te maken heeft met het feit dat ze geen overeenkomst hebben over wat er betaald moet worden, dat kan zijn. Hij heeft zijn opzeg gegeven zoals elke werknemer dat kan. Meer is dit eigenlijk niet.
Het is doodzonde dat er juridische stappen zouden komen, dat is nergens voor nodig. Ik vind dat ze er geen goeie beurt mee maken.
Ze kunnen ontgoocheld zijn en zich verraden voelen, maar er moet toch een manier zijn om het uiteindelijk in overleg op te lossen.
Als Union de datum van de wet wilde gebruiken en daar kwam '78 in voor, hadden ze dat duidelijker moeten communiceren. Want door de verwarring stel je Mazzu en Anderlecht in een slecht daglicht.
Is de overstap van Felice Mazzu van Union naar Anderlecht verrassend?
Ondertussen niet meer. Het omgekeerde zou ons nog verbaasd hebben.
Het is niet zo dat Mazzu na de 4e zege van Union tegen RSCA plots in beeld is gekomen. Er was al veel langer appreciatie voor zijn werk bij Union en Anderlecht heeft aan den lijve ondervonden tot wat hij in staat is.
Met zijn werk en met de beperkte middelen heeft hij indruk gemaakt, zeker wel. En Mazzu – met een paar buitenlandse kandidaten op shortlist – heeft het grote voordeel dat hij de Belgische competitie en Anderlecht ook vanbinnen en vanbuiten kent met de sterktes en zwaktes in dat elftal.
Hij hoeft zich niet in te werken en het was voor Anderlecht zeer belangrijk dat ze aan de slag konden gaan met een trainer die dit land, onze competitie, de tegenstanders en dit team kent.
Bij een buitenlander zou je een inwerkperiode gehad hebben en die tijd hebben ze niet. Ze moeten er meteen staan, augustus is erg belangrijk met voorrondes in de Conference League. Dat heeft zeker in zijn voordeel gespeeld.
Zijn Anderlecht en Felice Mazzu een match?
Dat zal moeten blijken. Er kan niet getwijfeld worden aan het feit dat Mazzu een zeer goeie trainer is. Dat heeft hij al jaren bewezen: tactisch beslagen en flexibel.
Hij kan zijn ploeg laten voetballen in functie van de eigen kwaliteiten, hij kan tegenstanders ontleden en is een geweldige people manager, een warme familieman die spelers kan verenigen en scherp kan krijgen. Hij brengt er passie en grinta in.
Maar: of Mazzu daardoor bij Anderlecht zal slagen, daar steek ik mijn hand niet voor in het vuur. Er komt veel meer bij kijken. Er is een bijna onvergelijkbare druk op de bank van Anderlecht. Kan hij daar mee omgaan?
Hij heeft anderhalf jaar lof gekregen voor zijn werk bij Union, maar dat is Anderlecht niet. Bij RSCA is het de bedoeling dat overwinningen weer normaal worden. Een nederlaag, daar stapt men niet licht over.
Hij komt in een totaal andere wereld terecht. Ik zou zelfs zeggen: het is niet te vergelijken met Genk. Bij Anderlecht is dat toch nog van een ander niveau.
Hij wentelde zich graag in de rol van underdog en dat mocht ook, maar zo’n discours willen ze bij Anderlecht niet meer horen.
Maar die onzekerheid betekent niet dat we meteen zijn slaagkansen in vraag moeten stellen. Bij Genk werkte het niet om veel redenen. Maar hij heeft daar wel de fout
gemaakt om niet zichzelf te zijn.
Ik neem aan dat dat goed is doorgesproken met Anderlecht. Daarom is het heel erg belangrijk dat een overgroot deel van zijn staf meekomt. Dat was bij Genk helemaal anders. Hij was daar een beetje eenzaam. Ook de taalbarrière speelde daar.
Dat probleem bestaat niet bij Anderlecht. Je zag bij Union op bepaalde momenten wel al wat stress en wrevel. Hij wentelde zich graag in de rol van underdog en dat mocht ook, maar zo’n discours willen ze bij Anderlecht niet meer horen.
Ze willen niet het discours van Kompany horen als het ware. Ze willen een trainer die ervan overtuigd is dat hij met zijn groep hele goeie resultaten kan neerzetten.
Wil Felice Mazzu bewijzen dat hij het ook kan bij een topclub?
Als je zo’n kans krijgt, laat je die niet liggen, denk ik.
Bij Union kon hij bij manier van spreken nog 10 jaar trainer zijn, maar het zou moeilijk zijn om dit te herhalen en dan verdwijn je misschien in de anonimiteit. Mazzu doet wat anderen ook doen: dit goeie seizoen verzilveren.
Mazzu is zeer eergevoelig en wil graag tonen dat de mislukking bij Genk tot het
verleden behoort en dat hij kan slagen bij een absolute topclub. Het vertrouwen van
de Anderlecht-directie is zeer groot.
Ik heb de indruk dat hij vaak twijfelt aan zichzelf en ik herinner me nog hoe hij bij Genk door de stress verteerd werd. Dat moet hij toch van zich afzetten, want de druk bij Anderlecht zal immens zijn.
Hij komt als opvolger van Kompany: dat is megamoeilijk, voor om het even wie. Er is
grote onvrede bij een deel van de fans.
Ik hoef je niet uit te leggen dat als het in de eerste weken niet loopt, de druk zal toenemen. Het is zeker niet de gemakkelijkste situatie. Omdat hij de opvolger van Kompany is.
En in het voetbal kunnen alleen resultaten dat oplossen. Als hij een paar goeie resultaten neerzet, spreekt er in september als het ware niemand meer over Kompany.
Zal Anderlecht met Felice Mazzu ook zoveel geduld hebben als met Vincent Kompany?
Geen enkele andere coach in de geschiedenis van Anderlecht heeft dat geduld gekregen, maar het bestuur had die keuze gemaakt en de omstandigheden waren
moeilijk. En ook omdat ze geloofden in het project.
Ik vergelijk Mazzu, overigens de eerste Waalse trainer bij Anderlecht, ook met Hein Vanhaezebrouck: van KV Kortrijk ging hij naar Genk en dat heeft ook niet gewerkt.
Hij zette een stapje terug en heeft het nadien toch uitstekend gedaan bij Gent. Het zou best kunnen dat Mazzu een vergelijkbaar parcours aflegt.
Er zijn bij Anderlecht nog trainers geweest van wie we vroegen of ze daar wel zouden
passen, zoals Aimé Anthuenis en Johan Boskamp.
De eerste vraag die de Nederlander kreeg was of hij elke dag een das zou aandoen. Dat heeft perfect gemarcheerd. Hij was ongelofelijk succesvol en bleef zichzelf. Waarom zou Mazzu dan eventueel niet slagen?
Het zou best kunnen dat Felice Mazzu een vergelijkbaar parcours neerzet als Hein Vanhaezebrouck.
Is bij Union de exodus nu ingezet?
Met of zonder deze trainer was dat min of meer onvermijdelijk. Of dat nu een grote exodus wordt, dat weet ik niet.
Maar tegelijk zou ik veel van die spelers aanraden – voor zover dat mijn bevoegdheid is – om zich af te vragen of ze bij een andere club hetzelfde rendement kunnen halen.
Het is niet zeker dat ze individueel uit die groep bij een andere club hetzelfde niveau kunnen halen.
Karel Geraerts wordt normaal zijn opvolger en ook hij heeft ongelofelijk veel krediet. Hij kent de club en spelers en van hem zal men niet verwachten dat hij weer PO I haalt.
Als Union morgen bij de goeie middenmoot zit, zal het ook nog goed genoeg zijn, mag ik veronderstellen.
