Elise Mertens kan overmorgen voor het eerst in de kwartfinale van Roland Garros staan, maar dan moet ze straks, op 'le court Philippe Chatrier’, wel voorbij de nog altijd maar 18-jarige Cori ‘Coco’ Gauff. Tenniscommentator Dirk Gerlo schetst een portret van de Amerikaanse.
Gemaakt voor de topsport en vroegrijp
Het stond in de sterren geschreven dat Coco Gauff het wel eens zou kunnen maken als tennisser. De genen dus. Vader Corey en moeder Candi beoefenden op hoog niveau – NCAA Division 1, de sterke Amerikaanse universitaire competitie is dat – basketbal, gymnastiek en atletiek.
Papa Corey zag zijn dochter dan wel graag basketbal spelen, ze deed dat ook even en leerde daar de beste ploegmaat te zijn voor zichzelf, maar de zussen Venus en Serena hadden een grotere impact dan papa Corey.
En dus stond Coco al op haar zesde op de tennisbaan. En meteen met succes. Coco won in de jeugdcategorieën zo ongeveer alle titels. Ze was amper tien jaar en twee maanden toen ze het Amerikaans kampioenschap voor 12-jarigen won, op gravel nota bene.
Pa en ma gaven toen al hun eigen carrières op om alles in het teken te plaatsen van dochter Coco. En die kreeg toen al de beste begeleiding want te gast in de academie van Patrick Mouratoglou, de coach van Serena Williams.
Mouratoglou herinnert zich de eerste ontmoeting: “Ik zag dat ze anders was. Sinds die eerste ontmoeting is ze niet gestopt met me te verbazen. Op haar 14e toonde ze al meer maturiteit dan speelsters die tien jaar ouder zijn.
Ze heeft zoveel innerlijke kracht, straalt zoveel zelfvertrouwen uit. En op haar 16e sprak ze al zo verstandig. Dat maak je zelden mee”.
Mouratoglou heeft het over een toespraak van Gauff in haar woonplaats Delray Beach over de dood van George Floyd. Gauff riep op tot meer verdraagzaamheid, minder racisme, wou dat kiezers gebruik maakten van hun stemrecht om verandering af te dwingen. Op twitter zei ze dat ze haar kanalen ging gebruiken om van de wereld een betere plaats te maken.
Steeds meer constante in de prestaties
Maar tennis dus ook. Het ging allemaal snel. 2018, Coco Gauff wint als 14-jarige Roland Garros bij de junioren, ze is de nummer 1 bij de junioren en sluit haar periode als jeugdspeelster af met een titel op het prestigieuze toernooi ‘ de Orange Bowl’, zeg maar het WK voor junioren.
De stap naar het proftennis verliep vlot. In 2019, Als 15-jarige overleefde Coco Gauff de kwalificaties van Wimbledon waar ze in de eerste ronde idool Venus Williams versloeg. Ze stootte door tot de 1/8e finales waar de latere winnares Simona Halep haar stopte.
De hype rond Gauff was enorm. Haar manager kreeg meer dan 300 aanvragen voor interviews, de sportzenders ESPN en de BBC scoorden hoger dan ooit met de uitzendingen van de matchen van Gauff.
De voorbije jaren was er nog niet de echte constante, nog geen grandslamtoernooi zoals bijvoorbeeld Emma Raducanu, wel al handenvol uitschieters. Een paar voorbeelden. Najaar 2019, Gauff wint als lucky loser haar allereerste toernooi in Linz. Australian open 2020, Gauff verslaat in de derde ronde titelverdedigster Naomi Osaka, verliest dan van de latere winnares Sofia Kenin.
Vorig jaar was de progressie vooral op gravel merkbaar met een kwartfinale in Charleston een halve finale in Rome, een tweede toernooititel in Parma en de kwartfinale hier in Parijs.
De Latere winnares Barbora Krejcikova was met 7-6 en 6-3 nog te sterk. Maar keer op keer maakt Gauff indruk met haar prima, voldragen tennis dat gebaseerd is op een prima opslag en forehand en prima loopvermogen voor de balrecuperatie.
Na haar zege op 15-jarige leeftijd tegen Venus was de hype rond Gauff enorm.
"Sterker dan vorig jaar, toen ik de kwartfinale haalde"
Dit jaar wil Gauff, ondertussen WTA-26, de stijgende prestatielijn op gemalen baksteen voortzetten.
Zei ze na haar overwinning tegen de Estse Kaia Kanepi in de derde ronde: “Ik voel me mentaal en fysiek veel sterker dan vorig jaar toen ik hier de kwartfinale bereikte. Ik hou van deze ondergrond."
"In vergelijking met vroeger zijn de banen toch wat sneller ook. Ik ben heel beweeglijk, en op gravel komt dat goed tot uiting. Ik kan goed positie kiezen. De hogere stuit van de bal is ideaal voor mijn forehand."
"Ik ken Elise Mertens natuurlijk, ik heb al vaak tegen haar gespeeld in enkel en dubbel. Dus ik weet dat ze goed bezig is, dat ze de bal heel goed raakt. Ik zal moeten variëren om haar uit haar ritme te krijgen."
Dirk Gerlo
