Wout van Aert heeft getoond dat hij klaar is voor de Ronde van Vlaanderen van zondag 3 april. De kopman van Jumbo-Visma trok een eerste keer door op de Taaienberg en raakte weg met teammaat Christophe Laporte op de Paterberg. "Het was een klein beetje genieten, maar ook heel hard trappen."
Van Aert genoot van zijn eerste E3-zege. "Deze koers kent geen geheimen. Het was een fantastische ploegprestatie, ik heb er geen woorden voor."
"We verloren dan wel snel Tosh (Van der Sande, red), maar we wisten waar we vooraan moesten zitten en hadden altijd het overwicht. We hebben het fantastisch uitgespeeld."
De 2 Jumbo-Visma-teammaats reden almaar verder weg van een elitegroepje in de achtervolging. "Het was eerst vechten voor een comfortabele voorsprong", legde Van Aert uit.
"Ik wist dat als we na de Karnemelkbeekstraat met zijn tweeën vooraan zouden zitten, dat ze dan daarachter zouden beginnen te twijfelen en de samenwerking kon stokken."
"Ik hoorde dat Tiesj (Benoot, red) bij de achtervolgers zat, vanaf dan was het een klein beetje genieten, maar toch ook heel hard trappen", grinnikte de Belgische kampioen. Enkel Rik Van Looy won trouwens ook ooit de E3 in de tricolore, in 1964.
De E3 is altijd een finale van 100 km, dat is soms even lastig als een monument van 250 km.
Er was geen wind, maar toch was het een heel lastige wedstrijd, het leek wel één lange finale. "Het duurde lang voor er een vlucht tot stand kwam, de namen daarin spraken voor zich met heel wat snelle jongens."
"We moesten dan ook snel beginnen te rijden in het peloton om die niet te veel voorsprong te geven. De E3 is altijd een finale van 100 km, dat eist zijn tol. Dat is soms even lastig als een monument van 250 km."
Van Aert won zijn eerste E3, het lijstje E3-Ronde zegt hem wel iets. "Dit is een fantastische uitgangspositie. Maar er komen volgende week nog sterke jongens bij. Laat ons eerst hier van genieten."
Van Aert en Laporte reden arm in arm in de laatste 100 meter, Van Aert bolde als eerste over de streep. "Ik bedank Christophe om me deze zege te gunnen. Voor mij betekent dit veel om deze Vlaamse klassieker te winnen. Er was eigenlijk helemaal geen discussie over wie zou winnen, Christophe krijgt nog wel kansen, zo willen we koersen en iedereen gelooft erin dat dit de beste manier is om koersen te winnen."
Laporte: "Wout moest even wachten op de top van de Paterberg"
Christophe Laporte was de enige die Wout van Aert kon volgen. Nu ja, volgen. De Fransman gaf zelf grif toe dat hij tot het uiterste moest gaan om het achterwerk van de Belgische kampioen nog te kunnen aantikken.
"Ik zat op de Paterberg echt op mijn limiet", zei de Fransman. "Wout moest zelfs even wachten op de top."
"Hij was ongelofelijk sterk, maar het was verstandig om toch samen te blijven."
"In Parijs-Nice mocht ik winnen, nu hoefden we niet na te denken. Wout was gewoon sterker en verdiende de zege."
"Ik heb geprobeerd om te genieten tijdens de laatste kilometers, ook al zat ik stikkapot. Ik denk dat ik pas straks zal beseffen wat we gerealiseerd hebben."
