Lotte Kopecky heeft de Strade Bianche op haar naam geschreven. Ze vocht in Toscane een spannende tweestrijd uit met Annemiek van Vleuten. Kopecky blikt uiterst tevreden terug op een perfecte wedstrijd. "Op de laatste grindstrook, Le Tolfe, wist ik dat het goed zat", glundert de Belgische kampioene van SD Worx.
Lotte Kopecky: "Zat hele dag in zetel door ploeg"
Kopecky heerste vandaag in de Strade Bianche. Van Vleuten, al twee keer laureate in Siena, legde het vuur vaak aan de schenen van Kopecky, maar de Belgische kampioene kon steeds aanklampen. Kopecky dankt haar overwinning ook aan haar nieuwe team.
"Het was voor de wedstrijd het plan om het zo te spelen. Ik denk dat vandaag gewoon echt perfect was. De ploeg heeft ervoor gezorgd dat ik de hele dag in een zetel zat en dat op alle aanvallen gereageerd werd", doet Kopecky haar koersverhaal.
De goeie passage van Kopecky op Le Tolfe zorgde ervoor dat ze vertrouwen kon tanken. Van Vleuten kreeg een taaie Kopecky mee op de laatste grindstrook. "Op Le Tolfe wist ik dat het goed zat. Ze kon me daar niet lossen en dan had ik het gevoel dat ze me op de slotklim ook niet zou lossen."
Ik had geluk dat ik in de bocht aan de juiste kant zat.
"Ik liet ze niet in mijn wiel zitten, omdat ze dan kon recupereren en me van achteruit zou voorbijrijden. Er zaten nog 2 ploegmaats in de groep achter ons en toen die terugkwamen, was dat zeker niet zo erg. Dan kon ik ook even recupereren."
Kopecky en Van Vleuten kwamen in de kilometer samen boven op de Via Santa Caterina en dat zorgde voor een nagelbijtend slot. "Ik was ze gepasseerd en toen dacht ik dat het binnen was. Maar in de volgende bocht kwam ze weer naast mij rijden. Het was een sprint richting de laatste bocht en ik had geluk dat ik daar aan de juiste kant zat."
"Het is fantastisch om op deze manier te kunnen koersen. Ik kan zelf mijn koers rijden,want ik moet niet altijd wachten tot de sprint. Je weet als je gaat, dat er ploeggenotes achter jou zitten die de boel kunnen controleren", aldus Kopecky over haar nieuwe ploeg SD Worx.
Geen druk
Het zijn de eerste koersen van het seizoen, dus er staan er nog heel wat op de planning, maar Kopecky legt zichzelf alvast geen druk op.
"Daar ben ik vanaf gestapt. Dat helpt toch niet. Ik moest geduld hebben tot er een bepaalde situatie was die echt in mijn voordeel zou uitdraaien. Dit is echt fantastisch en ik hoop dat er nog een mooi seizoen mag volgen."
Annemiek van Vleuten: "Ik miste dat laatste procentje om Kopecky te lossen"
Van Vleuten en Kopecky waren aan elkaar gewaagd, maar toch was het Kopecky die aan het langste eind trok. "We waren aan het vechten om op kop te zitten in de laatste bocht, want je weet dat je dan wint. Zij heeft die strijd gewonnen", berust Van Vleuten.
"Ik had haar graag willen lossen op de klim, maar ze was heel sterk. Ik had niet de beste dag, want ik kamp met maagproblemen. Dus ik miste dat laatste procentje om haar te lossen, maar ze was supersterk."
Van Vleuten dook de laatste meters in met Kopecky in haar wiel. "Ze was nog bij me na de klim en toen moest ik met een sprintster naar de finish rijden. Dat was een grote strijd."
"Ik neem hier vertrouwen uit mee. Ik ben in goede vorm, maar ik ben wel teleurgesteld dat ik hier 2e ben geworden, want ik had graag voor de 3e keer deze mooie race willen winnen. Ik doe nog altijd mee vooraan. Al 2 races wist ik te winnen dit seizoen en hier ben ik 2e geworden. Ik hou ervan om vooraan mee te kunnen strijden. Laat de volgende wedstrijden maar komen."
